بعد شهادتم از مالم برایم خرج کنید و هر چه ماند به حساب صدِ امام بریزید
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «ابوالفضل مهدی»، هفتم تیر ماه سال ۱۳۳۷، در روستای خوزنین از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد، پدرش تقی، کشاورزی میکرد و مادرش حلیمه (فوت۱۳۴۳) نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، گچکار بود و سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد. این شهید بزرگوار از سوی گروه جنگهای نامنظم شهید چمران در جبهه حضور یافت، بیست و سوم شهریور سال ۱۳۶۰، در دهلاویه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیتنامه شهید ابوالفضل مهدی:
هنگامى که این وصیتنامه را مىنویسم، هیچ گونه لیاقتى در خود نمىبینم که در راه اسلام و قرآن شهید شوم و این سعادت عظیم شامل حالم شود؛ ولی از آنجا که نا امید از رحمت خدا نیستم، شاید روزى این سعادت نصیبم گردد.
پروردگارا! سپاس مىگویم که به من فرصت دادى تا اسلام و انقلاب را خوب بشناسم و به نداى «هل من ناصرٍ ینصرنى؟» سید شهیدان لبیک گویم. مىروم به جایى که یاران حسین (ع) عاشقانه و با نیَّتى پاک جانِ خود را فداى قرآن و انقلاب کردند.
جایى که مَردان حق از تمامى وابستگى هاى دنیوى چشم پوشى کردند. مىروم تا با قطرههاى خونم خدمت کوچکى به اسلام و دینم کرده باشم.
به برادران و خواهرانم سفارش مىکنم که از اسلام و انقلاب دفاع کنند و مرا نیز که در این راه رفتهام حلال کنند و از اینکه من فداى این راه شدم، هیچ ناراحت نباشند؛ بلکه به آن افتخار کنند. برایم هر چه خرج مىکنید، از پول خودم باشد و هر مقدار که ماند، به حساب صدِ امام بریزید.
خداوندا! در این آخرین لحظات عُمرَم، چشمان پُرگناهم را به دیدار روى پُر فروغ مهدى (عج) روشن گردان. پروردگارا! امت مسلمان ما را مقابل مشکلات، صابر گردان و همه مستضعفان را از بند استعمارگران شرق و غرب، رهایى بخش.
معبودا! ما و همه مسلمین را به اصل ولایتفقیه که کلید رهایى مسلمین از بند جباران چپ و راست است، هر چه بیشتر آشنا بگردان؛ به امید دیدار در قیامت.