وظیفه هر مسلمان است که در راه خداوند به خلق خدمت کند
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «هرمز بابایی»، سی‌ام مهر ماه سال ۱۳۴۲، در روستای باقرآباد ترک از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش فضل‌الله و مادرش ملکی نام داشت و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، بیست و هشتم اسفند ماه سال ۱۳۶۳، در شرق رود دجله عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای روستای کهوان تابعه شهر آبیک واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید هرمز بابایی:
بالاخره پس از ماه ها انتظار توفیق یافتم که در صف سربازان(خدمتگزاران) امام زمان(عج) حضور یافته و به ملت شهیدپرور آن حضرت، خدمتگزاری کرده و علیه کفر جهانی و شیطان کوچکِ آمریکا- صدام یزید کافر، بجنگیم. من می روم؛ چرا که باید رفت. آری! باید رفت اگر چه در این رفتن، سختی‌ها و بلاهای زیادی به انسان تحمیل شود. باید عاشق شد و دنیا را رها کرد و رفت.
گاهی آرزو می‌کنم ای کاش نبودم و دلم می‌خواهد از این دنیا بروم و آرزو دارم شهید شوم؛ چرا که «این دل تنگم غصه ها دارد / گوییا میل کربلا دارد» پدر جان! من شهادت در راه خدا تنها آرزویم بود و آخر هم به آرزویم رسیدم؛ از شما می خواهم که برایم اشک نریزید، اگر هم اشک می‌ریزید، برای آقامان امام حسین(ع) بریزید.
پدر جان! هر چه می‌توانی از مردم شفاعت مرا بگیر؛ از فامیلها بخواه که مرا حلال کنند و هر بدی که از من دیده‌اند، مرا ببخشند؛ چون من به آنها نتوانستم خوبی کنم. من برای این به جبهه آمدم که وظیفه الهی است و اینکه برای خداوند و جامعه خدمتی کرده باشم و وظیفه هر مسلمان است که در راه خداوند به خلق خدمت کند.
