شهیدی که بعد از مجروحیت دوباره به جبههها رفت
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «عبدالحسین مشاطان»، نهم آذر ماه سال ۱۳۲۵، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش عباس، فروشنده بود و مادرش صغرا نام داشت و تا چهارم ابتدایی درس خواند. وی سال ۱۳۵۱ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد.
شهید عبدالحسین مشاطان اخلاق خوبی داشت، به همه محبت میکرد و همیشه کارش احسان کردن و کمک کردن به دیگران بود، زیرا دوست داشت چیزی که دارد دیگران هم داشته باشند.
وی با والدین و مردم رابطه حسنه داشت، در زندگی به مادیات توجه نمیکرد، در کارهایش فعال بود و وقتش را بیهوده تلف نمیکرد. ایشان ساده زیست بود و خوردن و پوشیدن سادهای داشت. وی به دیگران توصیه میکرد مطالعه کنند و به دنبال کسب علم باشند.
این شهید بزرگوار به مسایل انقلاب حساس بود و روی هر مسئلهای نظر امام را موثر میدانست. حضور فعال در همه تظاهرات و راهپیماییهای علیه رژیم پهلوی داشت. مخالف سرسخت ضدانقلابها بود و معتقد بود که همه باید در خط امام باشند.
شهید مشاطان بیشتر اوقات در جبهه و سپاه بود. همیشه در میدان کار بود از حضور در عملیاتها خوشحال میشد. یک بار هم در جبهه دهلاویه در عملیات رمضان از ناحیه پا و کمر مجروح شد، اما این مجروحیت موجب نشد که دست از مبارزه با دشمنان بردارد لذا مجدد به جبههها رفت تا از دین اسلام و خاک کشورش دفاع کند.
وی که به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و یکم اسفند ماه سال ۱۳۶۳، با سمت نیروی واحد مهندسی رزمی در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به پهلو شهید شد. مزارش در گلزار شهدای زادگاهش بود. برادرش محمدعلی نیز به شهادت رسیده است.