هدفم ادامه دادن راه سرخ شهادت در راه خداست
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «محمدهادی بازیار»، یکم اسفند ماه سال ۱۳۳۳، در شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش حسین (فوت۱۳۶۵) و مادرش رقیه نام داشت، تا پایان دوره کاردانی در رشته برق درس خواند، معلم بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، چهارم اسفند ماه سال ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به گردن، سینه و ران شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید محمدهادی بازیار:
اولین هدفم از این عزم، همان ادامه راه سرخ شهادت در راه خداست که در مواقع بحرانی، چون حال بر همه مسلمانان و مؤمنان واجب است که به امر، ولی امر خود، عازم جبهه‌های جنگ با کفر و شرک گردیده، از اسلام محمدی دفاع نمایند و در این راه زنده و جاوید بمانند و وعده خداوند درباره آنان که پس از شهادت زنده خواهند ماند، به انجام برسد.
دیگر هدفم اینکه لبیک اجابت به ندای «هل من ناصر ینصرنی؟» امام حسین (ع) که از پشت پرده تاریخ تاکنون به گوش می‌رسد و یاری می‌طلبد، بگویم و از ایثار جان، مال و ناموس در راه خدا دریغ نکنم تا دین مبین اسلام از خطر نجات یافته و همچنان عَلَم سبز محمدی در اهتزاز باشد؛ و مطلب دیگر خطاب به همسرم و اعضای خانواده‌ام است که بدانند سعادتی بالاتر از این نیست که یک انسان وارسته قدم در راه حق گذاشته، به جهاد بپردازد و این افتخاری است که کمتر نصیب کسان دیگر می‌گردد.
و این عزیزان نیز باید افتخار کنند که این سعادت نصیب من می‌گردد و بدانند که در شهادت من، کمترین غم و اندوهی نباید به خود راه دهند؛ بلکه شُکر خدای را بجا آورده و تقوی و پرهیزکاری پیشه سازند و هیچگونه گریه نکنند، بلکه بخندند؛ و تو همسرم در مرگ من نکند که عزادار باشی و سیاه بپوشی؛ بلکه سرخ بپوش.
