آرزویمان جز شهادت در راه حق نباشد
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «علی صادقیجهانی»، چهارم آذر ماه سال ۱۳۳۹، در روستای خورجهان از توابع شهر زنجان به دنیا آمد، پدرش فضلعلی، کارگر بود و مادرش خوشیخانم نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، کارگر بود. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، شانزدهم اسفند ماه سال ۱۳۶۲، در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به دست و پا، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیتنامه شهید علی صادقیجهانی:
سلام بیکران به شهدا، این عاشقان پاک باخته و این سوختگان در راه معبود؛ سلام به آنان که مردانه رزمیدند و عاشقانه شهد شیرین شهادت را چشیدند و همچون پروانه گرد شمع گشتند و بالاخره سوختند. خوشا به حال شما که اینگونه جان را نثار جانان نمودید و با بالهاى ایمان به سوى معشوق به پرواز درآمدید.
آفرین بر شما که معناى چگونه زیستن را با سرخى خون خود نوشتید. آفرین بر شما که جانانه نداى رهبر را لبیک گفتید و آفرین بر شما که به عشق حسین شهید(ع) پَر کشیدید و رفتید و واحسرتا بر حال ما که ماندهایم و معصیت خدا مىکنیم. واى بر ما، چگونه مىتوانیم در روز محشر آنگاه که حسین(ع) و یارانش در جلوى صف و شهدای گرانقدرمان در پس آنها حرکت مىکنند، سربلند نماییم.
آرى؛ اى جوانان عزیز! بیاییم قدر این لحظات را بفهمیم و از آن استفاده نماییم؛ زیرا هنوز دیر نیست و مىتوان به این کاروان ملحق شد. آرى! براى انسان شدن وقت کافى است؛ چرا از انصار حسین(ع) نباشیم، تا در صف محشر او را ملاقات نماییم؟
آرى؛ اى بندگان خدا! بیایید آرزویمان جز شهادت در راه حق نباشد؛ من رو سیاهِ درگاه حق نیز آرزویم همین است و بس و از خدا مىخواهم شهادت را نصیب این عبد گناهکار نماید، تا کوله بارم سبکتر گردد. حال که این وصیتنامه را مىنویسم جز شهادت، آرزویى ندارم و اگر شهادت نصیبم شد، بدانید که کامیاب گردیدهام و این راه را خود برگزیدهام و اجبارى در انتخاب این راه نبوده است.