مادر خوبم! بدان و افتخار کن که شهادت بالاترین سعادت است
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «محرمعلی محبی‌تبار»، ششم اردیبهشت سال ۱۳۴۳، در روستای قشلاق از توابع شهر آبیک به دنیا آمد، پدرش هیبت‌الله، کشاورزی می‌کرد و مادرش گلابتون نام داشت، تا چهارم ابتدایی درس خواند و فروشنده بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، پانزدهم اسفند ماه سال ۱۳۶۲، در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش و عوارض ناشی از مصدومیت شیمیایی به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد و برادرش رحمت‌الله نیز به شهادت رسیده است.
متن وصیت‌نامه شهید محرمعلی محبی‌تبار:
و تو ای مادرم! اکنون که این نامه را برایت می‌خوانند اطمینان کامل دارم. نه در ظاهر، بلکه در قلب مهربان و دل دریایی‌ات، آهسته آهسته می‌گریی و با ایمانی قوی برایم دعا می‌کنی و زیر لب نام مبارک حسین(ع) و زینب و فاطمه(س) را زمزمه می‌کنی.
و تو مادر خوبم! بدان و افتخار کن که شهادت، بالاترین سعادت است و مُردن و جان دادن در راه خدا بهترین نوع موت است که نصیب انسان‌های آزاده می‌شود؛ حالیا بگو که فرزندم در راه خدا و برای خدا رفت، تا با خون ناقابل خویش درخت اسلام را آبیاری کند. من در پایان بار دیگر از زحمات و رنج‌هایی که برایم کشیدید، تشکر و قدردانی می‌نمایم. امیدوارم این دم آخر مرا حلال نمایید.
