شهید «عباس بالو» خودش را وقف مستمندان کرده بود
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «عباس بالو»، بیست و یکم خرداد سال ۱۳۳۵، در خانواده‌ای متوسط در قزوین به دنیا آمد. پدرش رحمان، مغازه‌دار، کارمند و بازنشسته راه‌آهن بود و مادرش لعیا نام داشت.
وی پس از پشت سر گذاشتن دوران طفولیت، تحصیلات ابتدایی را در دبیرستان منتظر قائم و متوسط را در دبیرستان نظام وفا گذراند و تا چهارم متوسطه درس خواند.
این شهید بزرگوار به کار‌های برقی و سیم کشی ساختمان مشغول بود و در رشته‌های ورزشی مختلف از جمله کوهنوردی و کشتی تخصص داشت.
شهید بالو از خادمان عزاداری حسین بن علی(ع) در محرم بود، با کتاب الفت و دوستی داشت، مردم‌دار و حامی بینوایان بود، خودش را وقف مستمندان می‌کرد و به یاری آنان می‌شتافت.
وی مادی پرست و اهل تشریفات و تجملات نبود. دنیا را طلاق داده و لباس مخصوص برای عبادت با خداوند داشت. طرفدار راه اسلام و پیرو خط امام بود و با گروهک‌های ضد انقلاب به شدت برخورد می‌کرد.
ایشان در خوارباررسانی و نفت‌رسانی به مردم، پخش اعلامیه و نوار امام و انفجار به منظور ایجاد وحشت در دل مزدوران رژیم فعال بود. خود را وقف امام خمینی(ره) و اسلام کرده بود درب خانه را همیشه برای انقلابیون باز می‌گذاشت تا فعالیت‌های خود را انجام دهند.
شهید بالو از پیشگامان شعار علیه رژیم شاهنشاهی بود و رهبری دسته تظاهرکنندگان علیه رژیم شاهنشاهی را داشت. ایشان به علت درگیری با رژیم شاهنشاهی دائماً تحت تعقیب بود، ولی دست از مبارزه نمی‌کشید و می‌گفت انسان یک بار به دنیا می‌آید و یک بار هم از دنیا می‌رود پس چه بهتر راهی را برود که رضایت خدا در آن باشد.
وی ششم دی ماه سال ۱۳۵۷، در زادگاهش هنگام شرکت در تظاهرات علیه رژیم شاهنشاهی بر اثر اصابت گلوله به شکم، شهید شد. مزار او در امامزاده حسین(ع) همان شهر واقع است.
