مادرم بعد شهادتم برای من گریه نکن، برای امام حسین(ع) گریه کن
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «ابراهیم کاظمی»، بیستم مرداد سال ۱۳۲۸، در روستای آرشت از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش اسدالله و مادرش خدیجه نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، پاسدار و تعمیرکار بود، سال۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. این شهید بزرگوار پنجم آبان سال ۱۳۶۱، در سردشت هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید ابراهیم کاظمی:
ای امام! نعمت وجود شما است که خداوند به ملت ما ارزانی داشته تا این امت به نیرو و قدرت الهی خود، شیاطین شرق و غرب را به زانو در آورد و هیچ‌گاه زیر بار ظلم و زور نرود؛ که نخواهد رفت! برادران و خواهران انقلابی! شما از اول تا به امروز، با اهدای خون عزیزترین فرزندان‌تان، همچون شهید مظلوم حضرت آیت‌الله دکتر بهشتی و رئیس‌جمهور و نخست وزیر محبوب، رجایی و باهنر و ۷۲ تن از شهدای کربلای جمهوری اسلامی ایران و هزاران شهید دیگر، سهم بسزایی در این انقلاب داشتید و شهدا برگردن یکایک شما حق دارند؛ پس توجه داشته باشید و راه آنان را که راه الله و خط امام و قرآن است، دنبال کنید.
درخت انقلاب اسلامی برای سیراب شدن، احتیاج به خون دارد و بر ملت مسلمان ایران واجب است به پیام امام لبیک بگویند تا این درخت را با خون خود سیراب کنند. مادر جان! حال وقت آن رسیده است که رسالت زینب وار خود را نشان دهی و هم، چون زینب(س) یک مادر شیر حزب اللهی باشی.
مادر جان! برای من گریه نکن؛ ولی برای فرزند فاطمه(س)، یعنی حسین(ع) و اهل‌بیت آن سرور آزادگان، گریه کن و همیشه در مقابل دشمنان سرافراز و خنده رو باش؛ زیرا من در راه مقدس الهی گام برداشتم و جان باختم. برادران عزیزم! در راه اسلام عزیز کوشا و تمام فرامین امام را به جان و دل پذیرا باشید.
