از شهادتم خوشحال باشید
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «علیرضا یک‌محمدلو»، هفدهم شهریور سال ۱۳۴۶، در روستای خروس‌دره از توابع شهر بوئین زهرا به دنیا آمد، پدرش علی، کشاورزی می‌کرد و مادرش ربابه نام داشت، تا پایان سطح یک در حوزه علمیه درس خواند و روحانی بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، ششم فروردین ۱۳۶۷، در حلبچه عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید علیرضا یک‌محمدلو:
پدر و مادر عزیزم! شما، براى بزرگ شدنِ من، زحمت فراوان کشیدهاید و من هیچ وقت حق مطلب را درباره‌ی شما ادا نکردهام و حالا فقط یک جمله مىخواهم بگویم: پدر و مادرم! هیچ وقت از شهادت، ناراحت نباشید؛ و از خداوند بخواهید که گناهانم را ببخشد. اگر یادتان باشد، شما گفتید وقتى کودکى بیش نبودم، مریضى سختى به من عارض شد. اگر در آن موقع از دنیا رفته بودم، نه ثوابى و نه اجرى براى شما منظور مى‌شد؛ پس خوشحال باشید که حال، براى دفاع از دین و قرآن راهى جبهه مى شوم که اگر شهید شوم، ثواب آن نصیب شما هم مى‌شود و حتما اجر و پاداش شما نزد خداوند، بس عظیم و بزرگ است.
پدر و مادرجان! این لیاقتى است که خداوند به این بنده حقیر عطا کرده وگرنه من کجا و سرباز امام زمان (عج) کجا؟ البته این یک امتحان الهى است و امیدوارم از آن سربلند بیرون آمده، باعث افتخار شما بشوم. همچنین همان طورى که مىدانید ما جنگ طلب نبودیم و این جنگ بر ما، از سوى کفر تحمیل گردید. در هر صورت پیروزى از آن ماست؛ چه بِکُشیم و چه کُشته شویم.
