شهید «طلبه احمدی‌مقدم» عاشقانه اعلامیه‌های امام را پخش می‌کرد
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، طلبه شهید جعفر احمدی‌مقدم، بیست و هفتم اسفند ماه سال ۱۳۴۱، در روستای سگزناب از توابع شهر قزوین، همزمان با سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) در خانواده مذهبی و متدین در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش قربانعلی و مادرش مریم نام داشت.
وی دومین و تنها فرزند ذکور خانواده‌ای عاشق اهل‌بیت (ع) بود که به احترام امام صادق (ع) نام ایشان را جعفر نهادند تا با تاسی به مؤسس مذهب جعفری، به پاسداری از اسلام، قرآن و عترت بپردازد.
این شهید بزرگوار کودکی پرجنب‌وجوش و فعال بود. این دوران را تحت تربیت صحیح پدر و مادری مؤمن و متدین سپری می‌کرد، یک بار نیز تا حد مرگ رفت ولی تقدیر این چنین بود که زنده بماند. مادرش می‌گوید جعفر در کودکی در میان ظرف آب جوش افتاد و دچار سوختگی شدید شد ولی به خواست خدا بهبودی خود را باز یافت و تقدیرش چیز دیگری بود که فقط خدا می‌دانست و بس.
ایشان با توجه به عشق و علاقه‌اش به درس و تحصیل علم، قدم در مدرسه گذاشت و دوران ابتدایی و راهنمایی را به‌ترتیب در مدرسه‌های فرهنگ و معین قزوین با موفقیت گذراند و راهی دبیرستان شد ولی بعد از یک سال تحصیل در دبیرستان پاسداران ترک تحصیل کرد تا قدم در راه دیگر بگذرد.
دوران نوجوانی شهید احمدی‌مقدم، از بهترین دوران زندگی‌اش بود. علاقه به تلاوت قرآن و انجام فرایض دینی به‌ویژه نماز و کمک به دیگران و خانواده، علاقه‌مندی به مطالعه آثار روحانیون و علما به ویژه شهید مطهری و شهید دستغیب و شرکت در مراسم مذهبی، از جمله اوصاف ایشان در این دوران بود که سبب شده بود وی شخصیتی منحصر‌به‌فرد پیدا کند.
انقلاب اسلامی بزرگ‌ترین تغییر و تحول را در شهید احمدی‌مقدم، ایجاد کرد به طوری که با عشق به پیروزی اسلام و قرآن و عترت از خمینی کبیر به همراه دوستان خود در اعتراضات مردمی علیه رژیم شاهنشاهی شرکت کرده و عاشقانه اعلامیه‌های امام را پخش می‌کرد. این عشق و علاقه‌اش به روحانیت به‌ویژه امام‌خمینی (ره) وقتی به حد اعلا رسید که بعد از ترک تحصیل از دبیرستان، راهی حوزه علمیه قزوین شد.
این شهید بزرگوار در مدرسه صالحیه مشغول فراگیری علوم اسلامی شد و چند صباحی در این مکان مقدس به فراگیری تحصیل پرداخت و همزمان با دوستانش در انتظامات نمازجمعه فعالیت می‌کرد و بعد از دو سال راهی قم شد تا از محضر اساتید آن دیار نیز بهره‌مند شود. به‌همین سبب در مدرسه حجتیه، رحل اقامت افکند و موفق شد مقدمات را در این مراسم به پایان رساند و تا پایان سطح یک لمعتین درس بخواند.
وی با آغاز جنگ تحمیلی، در سن ۱۹ سالگی این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. قبل از اعزام در پادگان نیروی هوایی همدان مشغول آموزش نظامی و فنون رزمی و دفاعی شد و به همراه رزمندگان و سربازان نیروی هوایی در حدود یک سال و نیم به جانفشانی در مناطق غربی کشور مشغول شد تا اینکه سوم دی ماه سال ۱۳۶۱، در سومار کرمانشاه بر اثر اصابت ترکش خمپاره و سوختگی، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
