مىروم به جبهه که راه کربلا باز شود
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «سعید بنایی»، پنجم مرداد سال ۱۳۴۶، در روستای قلعههاشمخان از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد، پدرش عبدالله، کشاورز بود و مادرش عفت نام داشت و تا دوم راهنمایی درس خواند.این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت، بیست و سوم بهمن ماه سال ۱۳۶۴، در فاو عراق به شهادت رسید و اثری از پیکرش به دست نیامد.
وصیتنامه شهید سعید بنایی:
آمدهایم تا دین را نجات داده، در راهش جهاد کنیم، ما همه از خداییم و به سوى او باز مىگردیم؛ پس چه بهتر در راه او کوشش کرده، با دشمنان او و قرآن و دین اسلام، بجنگیم تا کُشته شویم. همان طوری که خداوند در قرآن فرموده است، که هر موقع دین اسلام به خطر افتاد به جنگ با کفار برو و آن قدر بجنگ تا کُشته شوى و دین را از خطر نجات دهی، باید جلوى دشمن را گرفت. حال، آمدهایم تا دین را نجات داده، در راهش جهاد کنیم. راه امام و راه شهیدان را ادامه دهید. به جبهههاى نبرد کمک کنید.
پدر جان! مرا نزدیک مزار مطهر شهید ابراهیم نوروزى دفن کنید؛ زیرا قرار بود با هم به جبهه برویم، ولى او را بُردند و مرا نبردند. بعد پیکر پاک او را از جبهه آوردند؛ ولى من بعداً به آرزویم رسیدم.
سخنى با پدر و مادر مهربانم؛ مادر جان! تو مرا نُه ماه در شکم داشتى و بعد از به دنیا آوردن، براى پرورشم چقدر بىخوابى و زحمت کشیدى تا توانستم بزرگ شوم و به این سن برسم؛ سپس مرا تحویل جامعه دادى.
آفرین بر تو اى مادر خوبم! امیدوارم هر حاجتى دارى، خداوند متعال برآورده نماید. نماز را اول وقت بجا آورید. پدر جان! پانصد تومان به فقرا بدهید. پدر جان و مادر جان! مىرویم به جبهه که انشاءالله راه کربلا را باز کنیم. من براى رضای خدا به جبهه رفتهام؛ چنانچه در راهش کُشته شوم، به سعادت بسیار بزرگى دست پیدا کردهام. من به نداى «هل من ناصر ینصرنى؟» حسین زمانم لبیک گفتهام.