شهید «پرویز موحدی» در قسمتی از وصیت نامه اش می نویسد: چه زیباست لحظه مرگ سرخ عابد در راه معبود آنگاه که چشم از همه جا بسته و دست نیاز به سوی او نهاده و پا برجا در برابر هر چه غیر او ایستاده جان بر کف فریاد می آورد، ای دژخیمان بگشایید آتش سلاح هایتان را بر روی من که به هر طریق عامل اتصال من به او شمایید و این تنها طریق رستگاری است.