روستای صالح آباد دامغان

شهید «محمود هروی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «مواظب باشیم که خدای ناکرده شیطان ما را گول نزند و دست از اسلام و امام امت(ره) برداریم.»

خواهر شهید «محمود هروی» نقل می‌کند: «محمود از کوچکی خیلی مؤدب و با شخصیت بود. خیلی به او علاقه داشتم. هرچه او بزرگ‌تر می‌شد، علاقه ما نسبت به هم بیشتر می‌شد. برای اعضای خانواده هم خیلی شیرین و عزیز بود. زمانی که بزرگ شد و به جبهه رفت، عاطفه پدر و مادرم قوی‌تر شد.»

شهید «محمود هِرَوی» هفدهم آذرماه ۱۳۴۵ در روستای صالح‌آباد دامغان به دنیا آمد. در سن جوانی مکبر مسجد روستا بود و اذان می‌گفت. از پدرش قرآن خواندن را آموخت. وی سرانجام در عملیات مرصاد در پنجم مرداد ۱۳۶۷ به شهادت رسید.

همسر شهید «مهدی هروی» نقل می‌کند: «گفتم: کجا می‌خوای بری؟ گفت: شهید شدم می‌خوام برم جای خودم! گفتم: مهدی! ما رو اون دنیا شفاعت کن! صدایش آمد، گفت: حتماً شفاعت‌خواهی می‌کنم!»

مادر شهید «مهدی هروی» نقل می‌کند: «آرزو داشت بچه‌ای داشته باشد. با خودم گفتم: پاگیر بچه‌اش می‌شه دیگه نمی‌ره! اما مهدی دل پیش ما نداشت. پدرش بهم گفت: وقتی مهدی می‌گه: خدایا! مرگ من رو شهادت قرار بده، می‌ره! نمی‌دانم چرا حرف پدرش شد.»