سردار شهید «قامت بیات» در دست نوشته‌های خود از شب های دارخوئین می‌نویسد: نزدیک ظهر من و سلیمانی که سرپرستی گروه اعزامی از زنجان را به عهده داریم به همراه نجم الدین برای دیدن سنگرها، پنجاه متری از زیر پل دور شدیم. وقتی به نزدیکی سنگرها رسیدیم، با صدای صوت خمپاره هر سه نفر یکدفعه هجوم بردیم به طرف سنگرها و در کنار سنگری روی زمین دراز کشیدیم.