محمد شیری

فرمانده گردان تیپ 18 الغدیر یکی از فرماندهان شجاع و دلاور بود که بعد از آنهمه رشادت سرانجام در بیست و یکم تیرماه سال 1373 در روستاي برده قل منطقه پيرانشهر قلب پاك خويش را سپر بلا ساخت.

شهید شیری: دارم زندگينامه امام را مي خوانم. مي دانيد چه نوشته است. نوشته حضرت امام اجازه نمي داد حتي زنش لباسهايش را بشويد چه رسد به بعضي از كارها كه معمولا ما در مورد شما رعايت نمي كنيم و انجام مي دهيم. واي بر من كه چقدر از حق شما تضييع نموده ام.

مناجات شهید: من شمعم و مي سوزم تا راه را روشن نمايم و وجودم را وقف كنم. با اسلحه شهادت به ميدان مي آيم تا با ابديت به درجه وحدت برسم. جز خدا چيزي را نمي بينم و جز او كلامي نمي گويم. دلخسته ام و از دنيا وارسته. مي سوزم تا راه عدالت را روشن كنم و قيد و بندها را بريده ام تا آزادانه در معركه حيات جولان كنم.

اين سردار بزرگ در مصاف با خصم، مظهر صلابت و پايداري و الگو و اسوه شجاعت و دليري بود و همين شجاعت و رشادت آن بزرگوار بود كه رعب و هراسي عميق در دل ضدانقلاب افكنده بود.