شهید «اسداله کردی» در خاطرات خود آورده است: تنها كارم شاد كردن دل بچه های محصل بود. به وسيله خريدن چند دفتر و قلم از حقوق ناچيزم كه حتي گاهي به قيمت بی پول ماندن خودم در آن دوره افتاده و غريب تمام می شد.
در سال 1350 با اخذ مدرك ديپلم ادبي به عنوان سپاه دانش به روستاهاي اطراف اروميه اعزام شد و دو سال خدمت نظام وظيفه به تدريس در روستاها پرداخت سپس به استخدام آموزش وپرورش درآمد...