دنبال علم و دانش توأم با ایمان و یادگیری باشید
سهشنبه, ۱۵ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۰۵
دنبال علم و دانش توأم با ایمان و یادگیری باشید، نه برای گرفتن مدرک و اشغال کردن پُستی!...
به گزارش نوید شاهد قزوین، شهید براتعلی محمددوست، پانزدهم مرداد ۱۳۴۶، در شهر کرج به دنیا آمد، پدرش حسن، فروشنده بود و مادرش زهرا نام داشت و دانشآموز سوم راهنمایی بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، هفتم فروردین ۱۳۶۱، در دشتعباس توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار او در گلزار شهدای شهر آبیک واقع است.
متن وصیتنامه شهید براتعلی محمددوست:
هدف از آمدنم به جبههی جنگ حق علیه باطل، این بود که از اسلام عزیز - که پیامبر اسلام بنیانگذار آن بود- و از مملکت اسلامی - که نتیجهی انقلابی بس عظیم به رهبری امام خمینی بود - و از ناموس خود و ناموس برادران خود دفاع کنم و به ندای امام حسین(ع) - که روز عاشورا فریاد زد و گفت: «آیا کسی هست به یاری من بیاید؟»- جواب دهم. من برای لبیک گفتن به ندای حسین(ع) و به فرزند پاک او، خمینی بتشکن، به جبهههای حق علیه باطل روانه شدم.
و اما پیامی که برای خانوادهی عزیزم دارم، این است: به یاری قرآن بشتابید و اسلام را یاری نمایید و به سخنان فرزند حسین(ع) -که امام بزرگوارمان است و نیز نصیحتهای حسینوارش- گوش فرا دهید.
اگر چراغی از چراغهای این دنیای بی کران خاموش شد، نگران نباشید که اصل روشنی خود باقی است و مپندارید که آن چراغ خاموش است. اگر من هم از این دنیای فانی رفتم و در راه اسلام به درجهی رفیع شهادت رسیدم، مبادا برایم گریه و زاری نمایید که شهید باقی و زنده است. اگر گریه و زاری کنید، روح مرا آزار میدهید و اجر مرا کم میکنید.
و اما ای برادر دانش آموز! قلم تو -هم چون تفنگ من- تیز و بُرّنده است و با آموختن تو، قلب دشمن به لرزه در میآید. ای برادر! در سنگر مدارس از تفرقه و جدایی دوری نما، که این تفرقه باعث جنگ و جدال می شود.
ای برادری که در سنگر مدرسه هستی! به دنبال علم و دانشِ توأم با ایمان و یادگیری باش؛ نه برای گرفتن مدرک و اشغال کردن پُستی!... به دنبال آموزش و پرورش - به معنای واقعی آن- باشید. قرآن را حتی برای لحظهای فراموش نکنید و فرمودههای امام خمینی را با جان و دل بپذیرید.۱ (۱۶۶۹۲۳۷) علی (براتعلی) مُحمّددوست ۱۴/۱۲/۱۳۶۰
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
متن وصیتنامه شهید براتعلی محمددوست:
هدف از آمدنم به جبههی جنگ حق علیه باطل، این بود که از اسلام عزیز - که پیامبر اسلام بنیانگذار آن بود- و از مملکت اسلامی - که نتیجهی انقلابی بس عظیم به رهبری امام خمینی بود - و از ناموس خود و ناموس برادران خود دفاع کنم و به ندای امام حسین(ع) - که روز عاشورا فریاد زد و گفت: «آیا کسی هست به یاری من بیاید؟»- جواب دهم. من برای لبیک گفتن به ندای حسین(ع) و به فرزند پاک او، خمینی بتشکن، به جبهههای حق علیه باطل روانه شدم.
و اما پیامی که برای خانوادهی عزیزم دارم، این است: به یاری قرآن بشتابید و اسلام را یاری نمایید و به سخنان فرزند حسین(ع) -که امام بزرگوارمان است و نیز نصیحتهای حسینوارش- گوش فرا دهید.
اگر چراغی از چراغهای این دنیای بی کران خاموش شد، نگران نباشید که اصل روشنی خود باقی است و مپندارید که آن چراغ خاموش است. اگر من هم از این دنیای فانی رفتم و در راه اسلام به درجهی رفیع شهادت رسیدم، مبادا برایم گریه و زاری نمایید که شهید باقی و زنده است. اگر گریه و زاری کنید، روح مرا آزار میدهید و اجر مرا کم میکنید.
و اما ای برادر دانش آموز! قلم تو -هم چون تفنگ من- تیز و بُرّنده است و با آموختن تو، قلب دشمن به لرزه در میآید. ای برادر! در سنگر مدارس از تفرقه و جدایی دوری نما، که این تفرقه باعث جنگ و جدال می شود.
ای برادری که در سنگر مدرسه هستی! به دنبال علم و دانشِ توأم با ایمان و یادگیری باش؛ نه برای گرفتن مدرک و اشغال کردن پُستی!... به دنبال آموزش و پرورش - به معنای واقعی آن- باشید. قرآن را حتی برای لحظهای فراموش نکنید و فرمودههای امام خمینی را با جان و دل بپذیرید.۱ (۱۶۶۹۲۳۷) علی (براتعلی) مُحمّددوست ۱۴/۱۲/۱۳۶۰
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
نظر شما