عمارهای این زمان اسلام را یاری کنند

متن وصیت‌نامه شهید ابوالفضل فلاح‌شیروانی:
پدر، مادر، برادران و خواهران عزیزم! الآن شما که این نوشته را می‌خوانید، من در میان شما نیستم؛ اما من راهی را انتخاب کردم که حسین، این راه را رفت و در این راه، چه مصیبت‌ها که نکشید.
گفته‌اند استواری را از کوه باید یاد گرفت؛ آری! حسین، خود کوهی استوار بود و حتی استواری او نیز از کوه بالاتر است، زیرا اگر کوه به جای او بچه شیرخواره‌اش را می‌داد از استواری می‌افتاد و اگر حبیب‌بن مظاهرش را می‌داد، از استواری می‌افتاد!.
پدر و مادر عزیزم، اسلام ما، همان اسلامی است که حضرت علی(ع) در آن زمان پیاده کرد. آن زمان هم حکومت حضرت علی(ع) و خود آن حضرت، همیشه از بیرون مرزها و هم داخل مرزها مورد حمله قرار می‌گرفت.
آن زمان هم منافقین و خوارج به حضرت علی(ع) ضربه می‌زدند. الآن هم دارند حکومت علی(ع) را در ایران پیاده می‌کنند.
مادر جان! وقتی خبر شهید شدنم را آوردند، ناراحت نشو؛ چون من راه حسین(ع) را رفتم. مادر جان! باید افتخار کنی که من در بستر نَمُردم. مادر جان! در مرگ من، هیچ کس نباید گریه کند و هیچ کس حق ندارد سیاه بپوشد.
 مادر جان! در عروسی من، چه حالی باید داشته باشی؟ حالا در مرگم همان حال را داشته باش؛ چون در راه خدا شهید شدم. مادر جان! در این جنگ، چه شهیدها دادیم که هر کدام امیدی برای اسلام بودند؛ نمونه‌اش شهدای هویزه، آن دانشجویان عزیز پیرو خط امام که در راه اسلام شهید شدند. مادر جان! اسلام باید با خون شهدا رشد کند.