شهیدی که باوجود مجروحیت، دوباره راهی جبههها شد
چهارشنبه, ۱۹ شهريور ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۱۲
نوید شاهد - شهید "اکبر غفوریراد" با وجود اینکه یک بار در جبهههای نبرد حق علیه باطل مجروح شده بود، دوباره راهی جبههها شد و سرانجام در سوسنگرد بر اثر سوختگی و اصابت ترکش گلوله توپ، به آرزوی خود که شهادت بود، رسید.
![شهیدی که یک بار مجروح شده بود ولی دوباره راهی جبههها شد شهیدی که یک بار مجروح شده بود ولی دوباره راهی جبههها شد](/files/fa/news/1399/6/19/555290_743.jpg)
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید اکبر غفوریراد، نوزدهم شهریور ۱۳۳۹ در روستای نهاوند از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد و پدرش محمدعلی و مادرش نجمیه نام داشت.
وی بعد از دوران کودکی در سن هفت سالگی به مدرسه راه یافت و تا سوم راهنمایی درس خواند، بعد از آن ترک تحصیل کرد و در کنار برادرش به نجاری مشغول شد.
این شهید بزرگوار بعد از دو سال در ارتش جمهوری اسلامی ثبتنام کرد و وارد ارتش شد. دوره آموزشی خود را در شهر شیراز گذراند.
وی به پادگان همدان رفت، بعد از مدتی عازم کردستان شد و سپس به جبههها اعزام شد، مجرد و گروهان دوم ارتش بود و در سوسنگرد به مدت یک سال با بعثیها نبرد شجاعانه داشت. ایشان در حملهای که لشکر 16 زرهی قزوین با دشمنان داشت، در همین حمله بر اثر اصابت ترکش مجروح و در بیمارستان بستری شد.
غفوریراد بعد از مرخص شدن از بیمارستان به مدت 10 روز برای استراحت کامل به زادگاهش نهاوند بازگشت و این همزمان بود با مریضی پدرش که بهبود نیافت و به دلیل بیماری سال 1359 دار فانی را وداع گفت.
وی بعد هفتمین روز از درگذشت پدر، نتوانست در روستا بماند و به برادرش گفت که من مسئولم و باید هر چه زودتر به خط اول بازگردم.
ایشان بعد 20 روز از فوت پدرش به جبههها رفت و طی درگیری با متجاوزان بعثی در سوسنگرد بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ به نفربر آنها، بدنش آتش میگیرد و بعد از آن بدن سوخته اکبر را به بیمارستان تهران منتقل میکنند.
برادرش به عیادت اکبر میآید و این شهید بزرگوار به دلیل ایمان و روحیه معنوی بالا، برادر خود را به صبر و مقاومت تشویق میکند و میگوید من اگر سعادت داشته باشم شهید میشوم و شما ناراحت نباشید.
ایشان ادامه میدهد: در جبههها، جوانان شهادت را عاشقانه و مشتاقانه در آغوش میگیرند و اگر خدا بخواهد من را هم جزو آنها قرار میدهد.
وی سرانجام بعد 6 روز از این حادثه، با حلالیت گرفتن از خانواده، دوست و آشنا در چهارم مهرماه سال ۱۳۶۰ بر اثر سوختگی و اصابت ترکش گلوله توپ به آرزوی خود که شهادت بود، رسید و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
![مادر شهید](http://qazvin.navideshahed.com/files/fa/news/1398/8/2/444606_128.png)
نظر شما