بعد از شهادتم گریه نکنید

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید سیف‌الله خدادادبیگی، پنجم بهمن ۱۳۴۴ در روستای حصار از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش عبدالله، کارگری می‌کرد و مادرش خدیجه نام داشت، تا سوم ابتدایی درس خواند و کاشی‌کار بود. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، بیستم اسفند ۱۳۶۴ در کوشک بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.


متن وصیت‌نامه شهید سیف‌الله خدادادبیگی:

پدر و مادر گرامى! روى سخنم با شماست؛ با شمایى که بیست سال مرا در دامان پُر مهر خود پروراندید، ولى باید این را به خاطر داشته باشید که من متعلق به خدا هستم؛ و از شما تقاضا دارم که اگر من در راه خدا شهید شدم در شهادتم گریه نکنید؛ چون دیر یا زود همگى رفتنى هستیم و حال این رفتن در راه خدا باشد، چه خوش است.

در پایان از شما مى خواهم که سلام مرا به تک تک دوستان و آشنایان رسانده، بگویید که من تا آخرین قطره خونم و تا زمانى که دشمن تجاوزگر را به جاى خود بنشانم، از پاى نمى‌نشینم و آخرین وصیتم این است که امام را تنها نگذارید.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین