اهدای یک کلیه به شکرانه زنده ماندن/عشق معلمی که بعد از بازنشستگی هم ادامه پیدا میکند
يکشنبه, ۱۵ فروردين ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۵۷
نوید شاهد - «سعید حاجیزاده معلم فداکار و دلسوز در شهرستان تاکستان بوده که روزی یکی از کلیههای خود را به یکی از شاگردانش که مدتی بود بخاطر نارسایی کلیه دیالیز میشد، اهدا کرده، اکنون چند روزی است که بازنشستگی را تجربه میکند، ولی عشق و ایثار این معلم به دانشآموزان تعطیلیبردار نیست ...» آنچه میخوانید روایتی از عشق و محبت این معلم به دانشآموزانش است که تقدیم حضورتان میشود.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، در سال ۱۳۸۰ از یک تصادف وحشتناک جان سالم به در میبرد و تنها بازمانده این تصادف مرگبار میشود، به شکرانه زنده ماندنش تصمیم میگیرد که یکی از کلیههای خود را به یکی از شاگردانش که مدتی بود بخاطر نارسایی کلیه دیالیز میشد، اهدا کند.
او این موضوع را از دیگران پنهان میکند تا به اعتقاد خودش ثوابش از بین نرود و از معنویاتش کاسته نشود تا اینکه بعد از گذشت ۱۵ سال یکی از همکارانش متوجه این حرکت خداپسندانه میشود و آن را رسانهای میکند تا همگان از روحیه ایثار و گذشت این معلم فداکار درس بگیرند.
نامش سعید حاجیزاده معلم فداکار و دلسوز در شهرستان تاکستان است که با روحیه گذشتی که در وجودش رخنه کرده به دیگران میبخشد و با عشق و علاقه به دانشآموزان تدریس میکند تا آنها مسیر رشد و تعالی به سمت انسانیت و کمال الهی را راحتتر طی کنند.
ایشان در این روزهای سخت کرونایی همراه دیگر معلمان فداکار خود در کمک کردن به دانشآموزان از طریق شبکه شاد تلاش کرد تا آنها از درس خواندن عقب نمانند.
البته حاجیزاده چند روزی است که به مقام بازنشستگی نایل آمده، ولی عشق و ایثار این معلم به دانشآموزانش تعطیلی ندارد.
حاجیزاده که شاگردانش را همان فرزندانش دوست دارد و تعلیم و تربیت آنها از اهمیت ویژهای برایش برخوردار است، متوجه میشود که یکی از دانشآموزانش تبلت ندارد به همین دلیل تصمیم میگیرد که تبلت خود را به ایشان هدیه کند تا از درس عقب نماند.
ایشان حتی در حین اهدای تبلت متوجه میشود که این خانواده تلویزیون ندارد به همین دلیل بعد از مشورت با همسرش تصمیم میگیرد تلویزیونی که در خانه بوده به آنها اهدا نماید تا دلی را شاد کند.
وی در گفتگو با نوید شاهد قزوین هدف خود را از انجام کار خیر و کمک به دیگران میگوید: وقتی از تصادف وحشتناک در سال ۱۳۸۰ زنده ماندم، با خود گفتم حتما یک حکمتی داشته که من سالم ماندم لذا تصمیم گرفتم به شکرانه این نعمت یک کار مثبتی در زندگیام برای دیگران انجام دهم.
حاجیزاده اضافه میکند: بعد از گرفتن این تصمیم، متوجه شدم یکی از شاگردانم نیاز به پیوند کلیه دارد به همین دلیل کلیه خود را به ایشان اهدا کردم بدون اینکه خودش متوجه شود.
وی بیان میکند: در بخشیدن و کمک به دیگران لذت و آرامشی وجود دارد که انسان دوست دارد بیشتر ببخشد و مرهمی بر زخمهای نیازمندان باشد.
این معلم فداکار ادامه میدهد: شیرینی کار خیر ارزشمند بوده و مهمتر از هزینهای است که برای انجام دادنش صورت گرفته و هر کسی این کار را انجام دهد، این حس را تجربه خواهد کرد.
همسر حاجیزاده نیز از انجام کارهای خداپسندانه شوهرش رضایت دارد و میگوید: هر کار خیری که همسرم انجام میدهد خیر و برکت آن دو چندان به زندگیام برمیگردد و همین برای من کافی است.
وی میافزاید: خیلی خوشحال هستم که همسرم دست به خیر است و با روحیه ایثار و گذشتی که دارد آرامشدهنده خودم و دیگران است.
گفتنی است استان قزوین معلمان فداکار بسیاری مانند مهدی بخشندهفر دارد که در روزهای سخت کرونایی حتی با داشتن بیماری، دست از تعلیم و تربیت برنداشتند و جلوههایی از ایثارگری و فداکاری را برای آحاد جامعه به نمایش گذاشتند که گوشهای کوچکی از ایثاری است که شهدا کردند و این مهم بیانگر روشن این مطلب است که ایثار همچنان ادامه دارد ...
او این موضوع را از دیگران پنهان میکند تا به اعتقاد خودش ثوابش از بین نرود و از معنویاتش کاسته نشود تا اینکه بعد از گذشت ۱۵ سال یکی از همکارانش متوجه این حرکت خداپسندانه میشود و آن را رسانهای میکند تا همگان از روحیه ایثار و گذشت این معلم فداکار درس بگیرند.
نامش سعید حاجیزاده معلم فداکار و دلسوز در شهرستان تاکستان است که با روحیه گذشتی که در وجودش رخنه کرده به دیگران میبخشد و با عشق و علاقه به دانشآموزان تدریس میکند تا آنها مسیر رشد و تعالی به سمت انسانیت و کمال الهی را راحتتر طی کنند.
ایشان در این روزهای سخت کرونایی همراه دیگر معلمان فداکار خود در کمک کردن به دانشآموزان از طریق شبکه شاد تلاش کرد تا آنها از درس خواندن عقب نمانند.
البته حاجیزاده چند روزی است که به مقام بازنشستگی نایل آمده، ولی عشق و ایثار این معلم به دانشآموزانش تعطیلی ندارد.
حاجیزاده که شاگردانش را همان فرزندانش دوست دارد و تعلیم و تربیت آنها از اهمیت ویژهای برایش برخوردار است، متوجه میشود که یکی از دانشآموزانش تبلت ندارد به همین دلیل تصمیم میگیرد که تبلت خود را به ایشان هدیه کند تا از درس عقب نماند.
ایشان حتی در حین اهدای تبلت متوجه میشود که این خانواده تلویزیون ندارد به همین دلیل بعد از مشورت با همسرش تصمیم میگیرد تلویزیونی که در خانه بوده به آنها اهدا نماید تا دلی را شاد کند.
وی در گفتگو با نوید شاهد قزوین هدف خود را از انجام کار خیر و کمک به دیگران میگوید: وقتی از تصادف وحشتناک در سال ۱۳۸۰ زنده ماندم، با خود گفتم حتما یک حکمتی داشته که من سالم ماندم لذا تصمیم گرفتم به شکرانه این نعمت یک کار مثبتی در زندگیام برای دیگران انجام دهم.
حاجیزاده اضافه میکند: بعد از گرفتن این تصمیم، متوجه شدم یکی از شاگردانم نیاز به پیوند کلیه دارد به همین دلیل کلیه خود را به ایشان اهدا کردم بدون اینکه خودش متوجه شود.
وی بیان میکند: در بخشیدن و کمک به دیگران لذت و آرامشی وجود دارد که انسان دوست دارد بیشتر ببخشد و مرهمی بر زخمهای نیازمندان باشد.
این معلم فداکار ادامه میدهد: شیرینی کار خیر ارزشمند بوده و مهمتر از هزینهای است که برای انجام دادنش صورت گرفته و هر کسی این کار را انجام دهد، این حس را تجربه خواهد کرد.
همسر حاجیزاده نیز از انجام کارهای خداپسندانه شوهرش رضایت دارد و میگوید: هر کار خیری که همسرم انجام میدهد خیر و برکت آن دو چندان به زندگیام برمیگردد و همین برای من کافی است.
وی میافزاید: خیلی خوشحال هستم که همسرم دست به خیر است و با روحیه ایثار و گذشتی که دارد آرامشدهنده خودم و دیگران است.
گفتنی است استان قزوین معلمان فداکار بسیاری مانند مهدی بخشندهفر دارد که در روزهای سخت کرونایی حتی با داشتن بیماری، دست از تعلیم و تربیت برنداشتند و جلوههایی از ایثارگری و فداکاری را برای آحاد جامعه به نمایش گذاشتند که گوشهای کوچکی از ایثاری است که شهدا کردند و این مهم بیانگر روشن این مطلب است که ایثار همچنان ادامه دارد ...
*گزارش از زهرا محبی
نظر شما