اسلحه مرا بردارید و با دشمنان دین بجنگید

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید اسدالله احمدی، پنجم اردیبهشت ۱۳۴۳ در روستای حسین‌آباد از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش غفارعلی، کارگر شرکت راه‌آهن بود و مادرش سلاطین‌خانم نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، پاسدار بود، سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. این شهید بزرگوار نهم تیر ۱۳۶۹ در بانه هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید اسدالله احمدی:

پدرم! از کشته شدن من ناراحت نباش که منافقان کوردل خوشحال می‌شوند و بدان کسی مرا به اجبار به این کار وادار نکرده است و من خود این راه را انتخاب کرده‌ام و آن را ادامه خواهم داد و‌ای کاش چندین جان داشتم و در راه خدا نثار می‌کردم.

خدایا! مرگ در رختخواب را نصیب بنده نگردان و هر وقت صلاح دانستی مرا از این دنیا ببر. سخنی با برادرانم: بعد از کشته شدنم، اصلاً ناراحت نباشید و خدا را شکر کنید که برادرتان را در راه خدا هدیه داده‌اید و از او بخواهید که آن را قبول کند و هر کدام از شما می‌توانید اسلحه برداشته و با دشمنان دین بجنگید.

همسرم! بنده شوهر خوبی برایت نبودم و می‌دانم که بسیار ناراحتی کشیده‌ای، از شما هم می‌خواهم از کشته شدنم ناراحت نباشی تا پیش فاطمه (س) روسفید باشی.

فرزندمان علی را بزرگ کرده خوب تربیت کن که یک فرد خوب به جامعه تحویل بدهی و از پدر و مادر، خواهر و برادر و همسر قهرمانم می‌خواهم مرا حلال کنند.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین