ظلم را سرکوب کنید، هر جا که باشد
پنجشنبه, ۱۰ تير ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۱۱
نوید شاهد – همزمان با هفته بازخوانی و افشای حقوق بشر آمریکایی و سالروز شهادت شهید "محمود رضایی" در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار طی توصیه‌هایی به ملت انقلابی ایران می‌خوانیم: «نگذارید عده‌ای فرصت‌طلب، خون شهیدان را پایمال کنند، ظلم را سرکوب کنید؛ هر جا که باشد و وحدت را حفظ کنید، زیرا زمانی بیچارگی ما سر می‌رسد که تفرقه بین ما زیاد شود ...»
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محمود رضایی، چهارم تیر ماه سال ۱۳۴۴ در روستای بلوکان از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش محمدعلی، راننده بود و مادرش محترم نام داشت و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، دهم تیر ماه سال ۱۳۶۲ در پاسگاه‌زید عراق بر اثر اصابت ترکش به صورت و دست شهید شد و مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد.
متن وصیت‌نامه شهید محمود رضایی:
انسان روزی به دنیا می‌آید و روزی هم از دنیا می‌رود؛ پس چه بهتر است که در راه خدا بمیرد. واقعاً در راه خدا کُشته شدن، سعادت می‌خواهد و این انقلاب ما با خون شروع شد و با خون هم باید پیروز شود.
دست از امام و اسلام بر ندارید که بر سر ما آنی خواهد آمد که بر سر کوفیان آمد، برای بقا و عمر و سلامتی امام، دعا کنید، نگذارید عده‌ای فرصت‌طلب، خون شهیدان را پایمال کنند، ظلم را سرکوب کنید؛ هر جا که باشد و برادران عزیز! بشتابید که حق گرفتنی است؛ نه دادنی.
ملت انقلابی ایران! وحدت را حفظ کنید؛ زمانی بیچارگی ما سر می‌رسد که تفرقه بین ما زیاد شود و، اما‌ای برادران! وقتی جنازه‌ام آمد و به خانواده‌ام هدیه شد، دوست دارم پدر و مادرم سجده شُکر بجا آورند و از خداوند برایم طلب مغفرت کنند که انشاءالله بهشت از آن صابرین داغدیده می‌باشد.
پدرم! خیلی برایم زحمت کشیدی؛ ولی من نتوانستم دِینم را به تو ادا کنم. دست و پایت را می‌بوسم و امید است مرا حلال کنی.
مادر عزیزم و‌ای بعد از خدا، امیدم! هیچ کس به قدر تو برایم زحمت نکشید. آفرین بر شیر پاکت. خداوند تو را با حضرت زهرا (س) محشور کند. دست و پایت را می‌بوسم؛ حلالم کن.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
متن وصیت‌نامه شهید محمود رضایی:
انسان روزی به دنیا می‌آید و روزی هم از دنیا می‌رود؛ پس چه بهتر است که در راه خدا بمیرد. واقعاً در راه خدا کُشته شدن، سعادت می‌خواهد و این انقلاب ما با خون شروع شد و با خون هم باید پیروز شود.
دست از امام و اسلام بر ندارید که بر سر ما آنی خواهد آمد که بر سر کوفیان آمد، برای بقا و عمر و سلامتی امام، دعا کنید، نگذارید عده‌ای فرصت‌طلب، خون شهیدان را پایمال کنند، ظلم را سرکوب کنید؛ هر جا که باشد و برادران عزیز! بشتابید که حق گرفتنی است؛ نه دادنی.
ملت انقلابی ایران! وحدت را حفظ کنید؛ زمانی بیچارگی ما سر می‌رسد که تفرقه بین ما زیاد شود و، اما‌ای برادران! وقتی جنازه‌ام آمد و به خانواده‌ام هدیه شد، دوست دارم پدر و مادرم سجده شُکر بجا آورند و از خداوند برایم طلب مغفرت کنند که انشاءالله بهشت از آن صابرین داغدیده می‌باشد.
پدرم! خیلی برایم زحمت کشیدی؛ ولی من نتوانستم دِینم را به تو ادا کنم. دست و پایت را می‌بوسم و امید است مرا حلال کنی.
مادر عزیزم و‌ای بعد از خدا، امیدم! هیچ کس به قدر تو برایم زحمت نکشید. آفرین بر شیر پاکت. خداوند تو را با حضرت زهرا (س) محشور کند. دست و پایت را می‌بوسم؛ حلالم کن.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
نظر شما
