مادر جان! چگونه بودن تو را می‌توان به قلم نگاشت زیرا قلبی پاک داری
دوشنبه, ۱۴ تير ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۳۹
نوید شاهد – شهید "غلامحسین سلیمانی" خطاب به مادرش در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «مادر جان! چگونه بودن تو را می‌توان به قلم نگاشت زیرا قلبی پاک به وسعت تمامی زمین داری، قلمی به اندازه تمام نی‌های جهان لازم است تا نکته‌ای از خوبی‌های تو را بتوانم به قلم آورم و چه نیک گفته‌اند که بهشت زیر پای این چنین نعمتی است ...»
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید غلامحسین سلیمانی، چهاردهم تیر ماه سال ۱۳۴۱ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش حمدالله، کارگر بود و مادرش بتول نام داشت و تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش از سوی گردان ۱۱ توپخانه مراغه در جبهه حضور یافت، سی‌ام اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۳ در مریوان هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به سر و پا، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید غلامحسین سلیمانی:
مادرجان! سلام، ای مادر مهربانم! حالا به راحتی می‌فهمم که شما چه نعمتی هستی. مادرجان! چگونه بودن تو را می‌توان به قلم نگاشت، زیرا قلبی پاک به وسعت تمامی زمین، زبانی به فصیحی و شیوایی تمام جهان و قلمی به اندازه تمام نی‌های جهان لازم است تا نکته‌ای از خوبی‌های تو را بتوانم به قلم آورم و چه نیک گفته‌اند که بهشت زیر پای این چنین نعمتی است.
پدرجان! اینک که خداوند در طول زندگی آدمی عواملی نهاده است که بشر بتواند از آن به نحو احسن استفاده کند، سعی کنید از خوشی‌های زندگی لذت ببرید. باور کنید که من در اینجا بیشتر به فکر شما هستم که نباید از این پس شما کار کنید، اما چه می‌شود کرد؟ به گفته خودتان باری تعالی این گونه سرنوشتی را برای ما به ثبت رسانده است.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
نظر شما
