شهید «آخوندی» فوتبال دوست بود/ توپ و لباس برای بچه‌های محله تهیه می‌کرد

جمیله آخوندی همسر شهید قنبر آخوندی در آستانه سالروز ولادت همسرش در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد استان قزوین گفت: همسرم بیست و هشتم فروردین ماه سال ۱۳۳۶، در روستای خورهشت از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. ایشان سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. چهارم بهمن ماه سال ۱۳۶۵، در شلمچه عملیات کربلای ۵ بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش همجوار مزار برادر شهیدش واقع است.

وی با اشاره به فعالیت‌های شهید آخوندی بیان کرد: فعالیت شهید در زمینه‌های مختلفی بود، ولی بیشتر کشاورزی بود و وقتی هم از جبهه برمی‌گشت به سراغ باغ‌ها و مزارع می‌رفت و مشغول به کار کشاورزی می‌شد. البته سیمانکاری نیز از دیگر حرفه‌هایی بود که شهید آن را انجام می‌داد.

شهید آخوندی فوتبال‌دوست بود

آخوندی با اشاره به فعالیت‌های ورزشی همسر شهیدش گفت: این شهید بزرگوار در رشته کاراته فعالیت می‌کرد و به ورزش فوتبال هم علاقه وافری داشت به طوری که برگزاری فوتبال محله به عهده ایشان بود و برای بچه‌های محله توپ و لباس تهیه می‌کرد تا با یکدیگر بازی کنند.

این همسر شهید به فعالیت‌های اجتماعی شهید آخوندی اشاره کرد و افزود: از آنجایی که برادر شهید به دست رژیم شاهنشاهی به شهادت رسید، ایشان به همراه هم محله‌ای و گروه‌های خودی روی دیوار‌ها بر علیه شاه و رژیم شاهنشاهی شعار می‌نوشت و همچنین عکس‌های شهدای انقلاب را میان مردم روستا پخش می‌کرد.

طبیعت نقاشی می‌کرد

وی با بیان اینکه شهید آخوندی در زمینه هنری نیز به نقاشی علاقه‌مند بود، گفت: بیشتر موضوع‌های نقاشی‌های این شهید بزرگوار در مورد طبیعت بود و همچنین ایشان در ساخت وسایل دستی مثل ساخت جارو و بافتنی مهارت داشت، نان می‌پخت و به مادر هم کمک می‌کرد.

آخوندی افزود: شهید آخوندی در همه امور خانه کمک حال خانواده‌اش بود و تلاش می‌کرد که مسئولیت‌هایی که در قبال خانواده بر عهده دارد به نحو احسن انجام دهد.

به دنیا آمدن فرزندانش؛ بهترین اتفاق زندگی شهید

وی با اشاره به شیرین اتفاقات زندگی شهید آخوندی می‌گوید: این شهید بزرگوار به دنیا آمدن فرزندانش را بهترین اتفاق زندگی خود می‌دانست و همیشه شکرگزار خداوند بود که به ایشان ۴ فرزند عطا کرده است.

همسر شهید آخوندی افزود: همسرم فرزندانش را خیلی دوست داشت، ولی به خاطر حراست از دین اسلام و خاک کشورش به جبهه‌ها رفت و در وصیت‌نامه‌اش به خانواده‌اش توصیه کرد که کمک کنند فرزندان‌شان درس بخوانند و براساس دین اسلام جهت احیای آرمان‌های انقلاب اسلامی تربیت شوند.

*گفت‌وگو از زهرا محبی