ما باید به ندای رهبرمان که همان ندای حسین(ع) است، لبیک بگوییم
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محمدحسین محمدی، یکم شهریور ماه سال ۱۳۴۹، در روستای دستجردعلیا از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش سهراب، کشاورزی میکرد و مادرش مهری (فوت۱۳۶۵) نام داشت و دانشآموز سوم متوسطه در رشته انسانی بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، یازدهم مرداد ماه سال ۱۳۶۷، در کوشک بر اثر اصابت ترکش به سر و پا، شهید شد و مزار مطهرش در امامزاده یعقوب زادگاهش واقع است.
متن وصیتنامه شهید محمدحسین محمدی:
اگر ما پیروان واقعی پیامبران و امامان میباشیم، باید از ولایتفقیه پیروی کنیم؛ همچنان که باید از پیامبر (ص) پیروی کرد. حالا که رهبر جامعه اسلامی، همان فریاد «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» حسین (ع) را سر میدهد، ما باید به ندای امام که همانا ندای حسین (ع) در روز عاشورا است، لبیک بگوییم و گوش به فرمان او باشیم.
حالا که امام میگوید: «جنگ از اَهَمِّ واجبات است» یا «هر که میتواند باید به جبهه برود»، تکلیف چیست؟ تکلیف ما این است که به فرمان او پاسخ بگوییم و حرف او را چه جنگ، چه صلح و چه آتش بس باشد، اطاعت کنیم.
حالا اگر ما در این میدانها شهید شدیم، چه خوب؛ زیرا همه انسانها باید روزی به سوی خداوند هجرت کنند و چه نیکوست که این هجرت، شهادت در راه شرف و عقیده باشد. خانوادههای شهدا باید قدر این خونها و از جان گذشتگیها را در راه اسلام که با خون هزارها شهید از صدر اسلام تا به حال انجام شده است، بدانند و آن را حفظ کنند.
و من هم به شما وصیت میکنم: اگر شهید شدم، شما به یاد کسانی باشید که ۵ یا ۱۰ شهید دادند و هنوز هم شهید میدهند و هیچگونه ناراحتی نسبت به انقلاب و امام ندارند؛ چرا؟ چون آنها میدانند که برای خدا کار میکنند. اگر شهید شدم و اگر خدا خواست و این مقام و عزت را به من ارزانی نمود، بدنم را در روستای خودمان دفن کنید، تا شاید برای آنهایی که نسبت به اسلام و حقوق انسانی خودشان و دیگران بیتفاوت هستند، تأثیری داشته باشد.
من از تمام دوستان و خویشاوندان میخواهم: اگر در مدت عُمْرَم به کسی بدی کردم، مرا ببخشند و اگر میخواهند من هم از آنها راضی باشم، باید از خون شهدای به خون غوطه ور دفاع کنند؛ چه در جبهه و چه در پُشت جبهه و با پیروی کامل از «ولایتفقیه» من از خواهرانم میخواهم که حجاب خود را حفظ کنند و صبور باشند.