طلبه شهیدی که در جذب جوانان به مسجد موفق بود

به گزارش نوید شاهد استان قزوین،  طلبه شهید بهرام خوئینی، یکم بهمن ماه سال ۱۳۴۳ طی ماه مبارک رمضان در شهر قزوین به دنیا آمد، اسم مستعارش مهدی بود، ششمین فرزند خانواده بود و پدرش محمدنقی و مادرش بتول نام داشت.

وی خوش اخلاق، آرام، باگذشت، خوش اخلاق، متواضع، فروتن، با معرفت و اجتماعی بود، با والدینش مهربان بود و هیچ‌گاه به‌ تندی و صدای بلند با والدین صحبت نکرد و همچنین علاقه فراوانی به مطالعه داشت.

تلاش در کمک کردن و رفع مشکلات دیگران

این شهید بزرگوار در برپایی شب نماز، راز و نیاز با خداوند و گریه بر اهل‌بیت(ع)، احترام به خانواده شهدا و انجام صله رحم اهتمام ویژه داشت و حضور فعال در جلسه‌های مذهبی و روضه‌خوانی، حضور مداوم و مستمر در نماز جمعه، اقامه نماز به جماعت و خرید کردن تسبیح و انگشتری از دیگر ویژگی‌های اخلاقی ایشان بود.

وی همچنین در کمک کردن و رفع مشکلات دیگران تلاش می‌کرد و در مشکلاتی که برای خودش پیش می‌آمد صبر پیشه می‌کرد و از طریق عقل، تفکر و تدبر به حل آن می‌پرداخت.

بسیجی فعال در امور اجتماعی

شهید خوئینی قبل از انقلاب جلسه‌های آموزش قرآن‌کریم در منزل برگزار می‌کرد که در آن زمان، انجام چنین فعالیت‌هایی جدید بود. ایشان در پخش اعلامیه امام خمینی (ره)، حضور در راهپیمایی‌های علیه رژیم شاهنشاهی و بعد از انقلاب نیز در مبارزه با گروهک‌های منحرف فعالیت می‌کرد.

وی بسیجی و عضو فعال انجمن اسلامی دانش‌آموزان، حزب جمهوری اسلامی شاخه دانش‌آموزان، کانون توحید حضرت فاطمه (س) و پایگاه بسیج مهدیه بود و در مراحل اولیه تشکیل بنیاد شهید در این نهاد فعالیت می‌کرد.

انتخاب دوستان براساس تقوا و اخلاق

ایشان مجرد و بسیجی بود و دوستانش را براساس تقوا، علم، اخلاق اسلامی و فعالیت‌های اجتماعی‌اش انتخاب می‌کرد که از جمله آن‌ها شهید روحانی حسین رسولی و شهید کمال فیاضی بود. ایشان در زمینه‌های هنری خطاطی و نقاشی، فنی برق ساختمان و ورزش شنا و کاراته فعال بود و حتی دکلمه و خاطره‌نویسی می‌کرد.

شهید خوئینی در کسب علم و دانش و مال حلال تلاش می‌کرد. وی در تعطیلات تابستان با کار کردن در آموزشگاه فنی، کارگاه کیف‌سازی و برق سیم‌کشی منازل کسب درآمد می‌کرد.

جذب جوانان به مسجد با عملش

وی در دوران تحصیل با سبک زندگی خود تأثیر معنوی و فرهنگی بسیاری در بین دانش‌آموزان دبیرستان شریعتی داشت. همچنین ایشان توانایی بسیاری در جذب جوانان با انجام کار فرهنگی و تبلیغی داشت به نحوی که اگر ایشان با گروهی از جوانان آشنا می‌شد پس از مدت کوتاهی همه جوانان در مسجد حضور داشتند و در امور فرهنگی فعالیت می‌کردند.

مهم‌ترین عامل قدرت ایشان در جذب بالای جوانان، عمل کردن به آنچه می‌گفت بود و در واقع با عملش دیگران را نصیحت می‌کرد و آن‌ها را به راه راست هدایت می‌کرد.

موضع‌گیری در برابر انحرافات سیاسی و اخلاقی

ایشان از تکبر، انحرافات سیاسی و اخلاقی، مال‌اندوزی و تجمل‌گرایی نفرت داشت و همواره دیگران را با ملایمت و با مهربانی امربه معروف و نهی‌ازمنکر می‌کرد، ولی در مواردی که انحرافات اخلاقی و سیاسی می‌دید به شدت موضع‌گیری می‌کرد.

شهید خوئینی در پیروی از رهبری و ولایتفقیه، ادای واجبات و پرهیز از محرمات مصمم بود. ایشان از افراد ضدانقلاب، سخن‌چینی و شایعه‌پراکنی به شدت متنفر بود و هیچ‌گاه از بیان حقایق طفره نمی‌رفت.

شهادت بزرگترین آرزویش

این شهید بزرگوار بعد از اخذ مدرک دیپلم تجربی در سن ۱۹ سالگی به حوزه علمیه التفاقیه قم رفت و تا پایان سطح دوم در حوزه علمیه درس خواند.

وی در قم به عنوان طلبه و در جبهه به عنوان نیروی اطلاعات قرارگاه نصر، مسئول گروهان نیرو‌های آزاد، معاون گروهان و در تخریب فعالیت داشت و معتقد بود که جنگ از طرف مخالفان انقلاب ایران به تحمیل شده است و از سوی دیگر از نظر عقیدتی جنگ را برکتی برای ملت مسلمان می‌دانست.

شهید خوئینی همواره برای سلامتی رهبر و مردم کشورش دعا می‌کرد. بزرگترین آرزویش شهادت بود، زیرا معتقد بود که شهادت مسیری میان‌بر و کوتاه برای رسیدن به قرب الهی است و به آن هم رسید.

دو بار مجروحیت و در نهایت شهادت

شهید خوئینی در سن ۱۷ سالگی برای اولین بار به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل رفت، هر زمان که امام راحل و مسئولان نظامی به حضور در جبهه‌ها فراخوان می‌داند و یا عملیاتی نزدیک بود، به جبهه‌ها می‌رفت و نزدیک به ۳۰ ماه در جبهه‌ها حضور داشت و دو بار هم مجروح شده بود، ولی همچنان به فعالیت‌های خود در حراست از ارزش‌ها و دفاع از کشورش ادامه می‌داد.

وی پانزدهم آذر ماه سال ۱۳۶۵، در پادگان انبیا شوشتر منطقه غرب پنجوین طی آموزش نظامی بر اثر اصابت سهوی گلوله نیروی خودی به قفسه سینه، شهید شد. مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.