اگر شهید شدم، برایم گریه نکنید
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «سیدمسعود زرآبادی»، پنجم دی ماه سال ۱۳۴۵، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش سیدجلال، کارمند بود و مادرش زهرا نام داشت و دانش‌آموز دوم متوسطه بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، شانزدهم آبان سال ۱۳۶۲، در پنجوین عراق توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید سیدمسعود زرآبادی:
شُکر خدایى را که بهترین و نزدیکترین راه را براى رسیدن به خودش، نشانم داد و شُکر خدایى را که ما را در این راه ثابت قدم داشت تا به خاطر او قدم برداریم. شُکر خدایى را که به من توفیق داد تا از خانه خود هجرت کنم و در این بیابان‌ها به عشق مهدى (عج) و حسین (ع) باشم و به قول امام عزیزمان که فرمود: «ما مانند حسین (ع) وارد جنگ شدیم و مانند حسین (ع) به شهادت مى‌رسیم»، من هم می‌خواهم مانند جدّم، با پیکر خونین از این دنیا بروم تا انشاءالله اگر لیاقت داشته و خدا صلاح دانست، به شهادت برسم.
مادران شهید داده! به خدا توکل کنید و پایدار و استوار باشید و همچون زینب (س) صبر داشته باشید که صبر شما دشمنان را به زانو در مى آورد و این صبر است که ما را به این جا رسانده است. برایم از دوستان و آشنایان طلب مغفرت کنید و چنانچه شما را ناراحت کرده‌ام، مرا ببخشید. اگر شهید شدم، برایم گریه نکنید و اگر خواستید، پنهانى براى حسین (ع) باشد؛ زیرا خون ناقابل من در قبال حسین (ع) هیچ است؛ و برادرانى که به جبهه مى‌آیند، هدفشان خدا باشد و به خاطر او جهاد کنند.
اما خواهران و برادرانم! انشاءالله مرا ببخشید و از من ناراحت نباشید؛ چون ما مانند قاسم‌ها وارد میدان شدیم و دست خدا بالاى سر این رزمندگان است. مختصر پولى در خانه دارم؛ هر طور خواستید خرج کنید؛ و روایتى از امام صادق (ع): «این دنیا مانند آب شور است؛ هر تشنه‌اى از آن بنوشد، بر تشنگی‌اش افزوده مى‌شود» امیدوارم هر چه زودتر رزمندگان به حرم ابا عبدالله الحسین (ع) برسند و این کلمه باید همیشه ورد زبان‌ها باشد: «خدایا! راضی‌ام به رضایت».
