فرازی از وصیت‌نامه شهید «عبدالله جهانبخشی»:
همزمان با سالروز شهادت «عبدالله جهانبخشی» در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «مادر جان، نمی‌خواهم بعد از مرگم اصلاً به فکر من باشی! بیا و فراموشم کن و یا از اینکه شهید دادی، شادی کن! ...»

مادرم از اینکه شهید دادی، شادی کن!

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «عبدالله جهانبخشی»، چهارم اردیبهشت سال ۱۳۳۹، در روستای خوزنین از توابع شهرستان بوئین‌زهرا به دنیا آمد، پدرش زین‌العابدین و مادرش مریم نام داشت، تا چهارم ابتدایی درس خواند، گچکار بود، سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، بیست و هفتم مرداد سال ۱۳۵۹، در کامیاران هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد و برادرش حمدالله نیز به شهادت رسیده است.

متن وصیت‌نامه شهید عبدالله جهانبخشی:

شهید، عبدالله جهانبخش: مادر جان! اَجل با ما مبارزه می‌کند و ممکن است موفق هم باشد؛ ولی تومادر! هرگز از مرگ من خود را ناراحت نکن...

نمی‌خواهم برایم زیاد گریه کنی؛ چرا که گریه برای یک شهید مناسب نیست. مرا حلال کن! تو برایم خیلی زحمت کشیدی و به خاطر من خیلی زود پیر شدی؛ لذا نمی‌خواهم بعد از مرگم اصلاً به فکر من باشی! بیا و فراموشم کن و یا از اینکه شهید دادی، شادی کن!

دخترم را خوب بزرگ کنید و عروسش کنید و اگر امکان داشت به مدرسه بفرستیدتا آگاه شود و در زندگی به مردم کمک کند و دست ناتوانان را بگیرد.

دخترم! سلام... پدر بازوی گرم تو را می‌بوسد. زینبم! مادرت را دوست داشته باش تا روح پدر شاد باشد و تو‌ای همسرم! به دخترمان مِهر بِوَرز و بزرگش کن و به خانه شوهر بفرست. وقتی بزرگ شد، مزار مرا به او نشان بده و بگو خانه پدرت اینجا است.

پوستر سالروز شهادت شهید «سلیمانی»

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده