شهید «احمدی‌مقدم» هیچ هراسی در دل نداشت

«یک شب که نماز می‌خواند آتش خمپاره می‌آمد حتی نزدیک سنگر ما طبق معمول خوابیدیم هر قدر که ایشان را نصیحت کردیم که برادر احمدی نماز را قطع کنید، اما برادرمان نماز را به ویژه قنوت را بیشتر طول می‌داد و هیچ هراسی در دل نداشت ...» ادامه این خاطره از شهید «جعفر احمدی‌مقدم» را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

شهید «احمدی‌مقدم» هیچ هراسی در دل نداشت

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «جعفر احمدی‌مقدم»، بیست و هفتم اسفند ماه سال ۱۳۴۱، در روستای سگزناب از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش قربانعلی و مادرش مریم نام داشت، طلبه بود و تا پایان سطح یک لمعتین درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، سوم دی ماه سال ۱۳۶۱، در سومار کرمانشاه بر اثر اصابت ترکش خمپاره و سوختگی، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.

شهید «احمدی‌مقدم» هیچ هراسی در دل نداشت

فرهاد اسفندیاری از همرزمان شهید جعفر احمدی‌مقدم روایت می‌کند: در خاطر دارم روزی که خط بودیم و قرار بود برای استراحت به پایگاه برویم. یکی از برادران که باید به جای ما می‌آمد مریض شده بود و قادر به آماده بودن نبود. شهید احمدی‌مقدم گفت برادر شما بروید پایگاه من ۱۰ روز هم برای شما در خط مقدم می‌مانم و موفقت برادر سرپرست‌مان روح‌الله را فراهم می‌کنم.

خلاصه به جای آن برادر مریض ۱۰ روز در خط ماند و یک شب که نماز می‌خواند آتش خمپاره می‌آمد حتی نزدیک سنگر ما طبق معمول خوابیدیم هر قدر که ایشان را نصیحت کردیم که برادر احمدی نماز را قطع کنید، اما برادرمان نماز را به ویژه قنوت را بیشتر طول می‌داد و هیچ هراسی در دل نداشت.

شهید «احمدی‌مقدم» هیچ هراسی در دل نداشت

برچسب ها
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده