نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

همزمان با سالروز شهادت « عبدالله جهانبخشی » در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «مادر جان، نمی‌خواهم بعد از مرگم اصلاً به فکر من باشی! بیا و فراموشم کن و یا از اینکه شهید دادی، شادی کن! ...»

مادر جان نمی‌خواهم بعد از مرگم اصلاً به فکر من باشی، بیا و فراموشم کن و یا از اینکه شهید دادی، شادی کن!...

حمدالله جهانبخشی، سال ۱۳۴۴، در روستای خوزنین از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش زین‌العابدین(فوت۱۳۶۶) و مادرش مریم نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. سال ۱۳۶۴ ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. پنجم تیر ۱۳۶۶، در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به پا، دست و سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش عبدالله نیز به شهادت رسیده است. عبدالله جهانبخشی ، چهارم اردیبهشت 1339، در روستای خوزنین از توابع شهرستان بوئین زهرا به دنیا آمد. پدرش زین العابدین و مادرش مریم نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند . گچکار بود. سال 1354 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم مرداد 1359، در کامیاران هنگام درگیری با گروه های ضد انقلاب بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش حمدالله نیز به شهادت رسیده است.