برگرفته از نامه‌های دانش‌آموزان به شهدا؛
«قلم را به دست می‌گیرم، انگشتانم نمی‌نویسد، اشک بر پهنه صورتم می‌دود، نمی‌بینم و نمی‌نویسم، گفتی من هم درست مثل شما تهی آمده‌ام، اما شما لبریز بودی از ماندن و بودن و من دوباره دریاچه‌ای از کرانه پلک‌هایم دوید ...» ادامه این نامه را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.