احمد الهیاری

نوید شاهد - « احمد الهیاری فرمانده گردان بود. او دقیقا فهمیده بود که این سفر، سفر آخرش است. در آرامش کامل نشست و وصیت‌نامه نوشت. او کار‌های سخت را به تنهایی انجام می‌داد تا به سایر بچه‌ها فشار وارد نشود ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات جانباز علی قلی‌پور از شهید " احمد الهیاری " است که تقدیم حضورتان می‌شود.

نوید شاهد – همزمان با سالروز ولادت و شهادت شهید "احمد اللهیاری" در وصیت‌نامه‌ این شهید بزرگوار می‌خوانیم: «دشمنان مى‏‌خواهند، اسلام را نابود کنند ولى کور خوانده‌‏اند! چون تا وقتى ما ملت مسلمان ایران، رهبر داریم، هیچ قدرتى نمى‏‌تواند در برابر انقلاب ما قد علم کند ...»

در حال عبور از خط بود که دید تعدادی از برادران رزمنده بیکار نشسته‌اند در حالی که هم آرپی‌چی و هم موشک دارند ولی شلیک نمی‌کنند، البته آتش دشمن بسیار سنگین بود. شهید بلافاصله... آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید « احمد الهیاری » است که تقدیم حضورتان می‌شود.

احمد الهیاری ، هفتم تیر ۱۳۳۸، در روستای خورهشت از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش شعبانعلی (فوت۱۳۵۰) و مادرش زهرا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. پاسدار بود. سال ۱۳۶۵ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. هفتم تیر ۱۳۶۶، با سمت فرمانده گردان در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

در وصیت نامه اش نوشت: تا زمانی که نفس در بدن دارم برآنم که فریاد رسای الله اکبرم تیری بر قلب مزدوران باشد.