خاطرات/ سفر آخر!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید احمد اللهیاری، هفتم تیر ماه سال ۱۳۳۸ در روستای خورهشت از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش شعبانعلی (فوت۱۳۵۰) و مادرش زهرا نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، پاسدار بود، سال ۱۳۶۵ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد، این شهید بزرگوار هفتم تیر ماه سال ۱۳۶۶، با سمت فرمانده گردان در سردشت توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
سفر آخر!
جانباز علی قلی‌پور از خاطرات خود در هشت سال دفاع مقدس روایت می‌کند: آذر ماه سال ۱۳۶۵ است و در روستای خسروآباد آبادان قبل از عملیات کربلای ۴، آخرین آموزش‌های غواصی بچه‌های رزمنده گردان حضرت رسول‌الله (ص) قزوین انجام شده بود و همه در حال آماده شدن برای حضور در عملیات بودند.
احمد الهیاری فرمانده گردان بود و من هم جانشین ایشان. او دقیقا فهمیده بود که این سفر، سفر آخرش است. در آرامش کامل نشسته و در حال نوشتن وصیت‌نامه است.
او علاوه بر اینکه دارای اخلاص و شجاعت زیادی بود، از نظر فیزیکی هم بدنی تنومند داشت و کار‌های سخت را به تنهایی انجام می‌داد تا به سایر بچه‌ها فشار وارد نشود.
آن روز در وصیت‌نامه‌اش نوشت: تا زمانی که نفس در بدن دارم بر آنم که فریاد رسای الله‌اکبرم، تیری بر قلب مزدوران کافر باشد ...
منبع: کتاب ماندگاران
