نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

 شهید احمدرضا خالصی سومین فرزند علی‌اکبر و اقدس خانم بود که چهارم دی‌ماه ۱۳۴۰ در سمنان دیده به جهان گشود. دوران تحصیل را در مدارس توکلی، دانش و شریعتی به پایان رساند. دیپلمش را گرفت. همراه با دوستان دبیرستانی‌اش و مردم حزب‌الله در تظاهرات و راهپیمایی‌ها به طور فعال شرکت می‌کرد. با شروع فعالیت بسیج در مسجد محل، به عضویت آن در آمد.

سال ۱۳۵۹ به خدمت سربازی رفت و در توپ‌خانه اصفهان مشغول شد. بعد از خدمت سربازی به مدت شش ماه در بنیاد شهید سمنان به خانواده معظم شهدا خدمت کرد. با استخدام در آموزش و پرورش در امور دینی به تربیت و پرورش جوانان پرداخت. با علاقه‌ای که به سپاه و جبهه داشت به صورت مأمور به خدمت، وارد سپاه شد.

ادامه راه شهدا؛ کلید خوشبختی دنیا
خواهر شهید نقل می‌کند: «یک بار برای دیدن ما به شیراز آمده‌بود. چند روز گذشت. خواستم لباسش را بشویم. وقتی وسایل داخل جیب‌هایش را درآوردم، نامه‌ای نظرم را جلب کرد. از روی حس کنجکاوی خواندم. وصیت‌نامه یکی از دوستانش به نام احمدی بود.

وقتی راجع‌به وصیت‌نامه پرسیدم، گفت: صاحب وصیت‌نامه شهید شده. او یکی از دوستان نزدیک و صمیمی منه. همیشه این نوشته‌اش همرامه. گاه‌گاهی اون رو مرور می‌کنم و به خودم می‌آم. اون‌ها راه زندگی رو خوب شناختن. اگه بخوایم توی دنیا خوشبخت بشیم باید راه اون‌ها رو بریم.»

آذرماه سال ۱۳۶۲ به جبهه رفت. او در لشگر هفده علی‌بن ابیطالب و در گردان موسی‌بن جعفر به عنوان تک‌تیرانداز مشغول به خدمت بود. در عملیات خیبر در جزیره مجنون شرکت کرد و بیست و چهارم اسفندماه ۱۳۶۲ با اصابت ترکش به سر و پا به شهادت رسید.
پیکر او در امامزاده یحیای سمنان تشییع و به خاک سپرده‌شد.