نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

بسم الله الرحمن الرحيم

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ

با درود بر پيشگاه مقدس آقا امام زمان (عج) منجى ‌عدالت برپا كننده حكومت الهى و با درود بر امام عزيزمان تنها ياور سرورمان و پرچم دار انقلاب بزرگ اسلامى خمينى بت شكن.

و با درود و سلام بر تمام شهدای صدر اسلام تا به حال كه با قطره قطره خونشان درخت خشكيده اسلام را آبيارى كردند و درخت اسلام نيرو گرفت و آن نيرو بسيج شد براى كوبيدن تمامى كفار و منافقين.

به ياد خداوند بزرگ و با زبانى هميشه جاويد كلام خداوند قرآن كريم وصيتنامه خودم را آغاز مى كنم.

وصيت خود را موقعى شروع به نوشتن مى كنم كه تمامى شهداى بزرگ و گرانقدر اسلام نوشته اند و آخرين كلام زيبايشان را در اختيار شما قرار داده اند.

واى بر امتى كه جهاد بر آنها واجب شود و به فرموده امام عزيز اين جنگ و جهاد از فروع دين هم واجب تر است. آن موقع اگر كسى فرمان ولى خود را اطاعت نكند در آن موقع است که خداوند كافرين را بر اين مردم مسلط مى گرداند.

مردم شريف و امت شهيد پرور، سلاح هاى بر زمين افتاده شهدا را برداريد و جاى خالى شهدا را پر كنيد و پيام گوهر بار امام امت را لبيك گوييد.

تنور جنگ را پر فروغتر كنيد. ميدان هاى جنگ را آتشين نگهداريد. خشمتان را بر كافران بعثى بيشتر نماييد. در اين نبرد بكوشيد اگر نكوشيد جامه ذلت بر تنتان خواهيد پوشيد.

امت شهيد پرور، امام عزيز را تنها نگذاريد. اگر امام تنها بماند مانند كسانى هستيد كه امام حسين (ع) را تنها گذاشتند.

حسين مظلوم در كربلا به كوفيان گفت آيا كسى هست مرا يارى كند كسى جوابش نداد ولى شما امت اسلامى به نداى حسين زمان لبيك گوييد. تا حسين زمان تنها نماند.

تو اى پدر پيرم ناراحت و غمگين مباش كه خداوند با صابران است و اما تو اى مادر عزيزم، مظلوم دوران، ناراحت نباش مادر جان. مادر خوبم من الان درد تو را احساس ميكنم و احساس شرمندگى مى كنم و اگر به تو آزار رسانده ام در اين مدت عمرم مرا ببخشيد و شيرت را حلالم كن و روز قيامت اولين كسى هستى كه شفاعت خواهم كرد.

برادرانم را بزرگ كن و سلاح بر زمين افتاده دو فرزندت را به آنها بده و روانه ميدان جنگ كن و تو اى خواهر خوبم تو هم زينب وار باش و نقطه ضعف بدست دشمنان اسلام نده.

و اما تو اى همسر خوبم، ناراحت‌ و گريان مباش. مرا حلال كن. در اين مدت كه پيش تو بودم نتوانستم وظيفه اى که داشتم انجام دهم. همسرم از تو راضى هستم تو هم از من راضى باش والسلام.

در پايان از مردم اهالى روستا خواهش مى كنم اين بنده حقير را حلال كنيد خصوصا از روستاييان و همسايگان و السلام.

يونس گنجى

15/10/1365