اصغر شيفته و شيدايی شهادت بود
نام: اصغر ابراهيمي
تولد: 1346
محل شهادت: عمليات مسلم ابن عقيل در منطقه سومار
تاریخ شهادت: 12/7/1361
فرازي از زندگينامه شهيد:
شهيد اصغر ابراهيمي شوره گلي در سال 1346 از بين خانواده اي مذهبي در بخش شوط به دنيا آمد و تا دوران تحصيلي راهنمايي در بخش شوط به تحصيل پرداخت.
قبل از انقلاب به سبب طفوليت مبارزاتي نداشتند. در زمان پيروزي با توجه به كمي سن در راهپيمائي ها كه به طرف پلدشت و ماكو از مبدأ شوط شروع مي شد در اثر تراكم بيش از حد جمعيت از پشت وانت مي افتد و سه - چهار ساعت در حال بيهوشي قرار مي گيرد.
در همان اوان نوجواني اهميت فرمان حضرت امام (ره) و ضرورت حضور در جبهه ها و نصرت و ياري رزمندگان اسلام را درك نمود و با بي تابي ها و اصرارهاي فراوان سعي در جلب رضايت مسؤولين اعزام نيروي سپاه مي نمود، ولي هر بار به دليل قلّت و صغر سني وي از اعزام وي امتناع مي كردند و ايشان كه سوز و گداز عشق به ولايت فقيه آرام و قرار از او ربوده بود و عمل به فرمان امام (ره) را يك فريضه واجب شرعي مي دانستند براي حضور در ميدان نبرد از هيچ اقدامي فروگذاري نكردند تا اينكه سرانجام به دور از چشم مسؤولين و با اختفاي خود در لابلاي صندلي هاي ميني بوس حامل داوطلبان اعزامي موفق به حضور در جمع باصفا و مخلص دليرمردان عرصه پيكار مي شود.
تبديل شدن شعارهاي خيالي به واقعيت هاي عيني از قيام حسيني تا قيام خميني كه پوشاندن عمل به شعارهاي ذهني، خواست به مردم بياموزد كه زمانش فرا رسيده و دوباره قيام حسيني پديدار گشته، دلباخته هاي واقعي راهي ميدان نبرد شوند.
در شهرستان خوي كه جهت فراگيري آموزش هاي نظامي مستقر مي گردند برادر ميرحجت كبيري فرمانده سپاه وقت با مشاهده برادر شهيد ابراهيمي سعي در منصرف نمودن وي از حضور در منطقه جنگي مي نمايد و مي خواهد او را با بيان اين مطلب كه در جبهه گلوله هاي سرخ از پيش و پس انسان را هدف قرار مي دهند مرعوب نمايد، شهيد ابراهيمي با جسارت و شهامت كه حاكي از ايمان راسخ وي مي باشد پاسخ مي دهد كه گلوله سرخ در قبال سرخي خون شهادت رنگ و بوي خود را مي بازد و رنگ شهادت بر رنگ سرخ گلوله فائق مي آيد و نهايتاً با استدلال قوي و اثبات اينكه شهيد ابراهيمي از شهادت هيچ واهمه و هراسي ندارد بلكه شيفته و شيداي ميل به شهادت است موفق به حضور در جبهه هاي نبرد حق عليه باطل می گردد.
شهيد در رابطه با دشمنان انقلاب و امام و مكتب، توّلي و تبرّي داشت و در عمليات هاي فتح المبين، بيت المقدس و رمضان داوطلبانه شركت كرد. وي در حالي كه نفسش اقتضاي رفتن به جبهه را نمي نمود. چندين بار تا مرز شهادت پيش رفت ليكن شهيد نشد. او با خود مي گفت حتماً در قلب من خرده شيشه هايي هست كه باعث مي شود شهادت في سبيل ا... نصيبم نشود.
ولي يكي از خاطراتي كه از عمليات رمضان در سپاه شوط تعريف و گريه مي كرد ايجاد موانع متعدد و پر كردن چاله ها از قير توسط عراق و عبور رزمندگان اسلام از موانع موجود و غيره بيان مي كرد.
و سرانجام در مهر ماه 1361 در عمليات مسلم ابن عقيل در منطقه سومار در سن 14 سالگي به درجه منيع شهادت نائل آمدند.
روحشان شاد و راهشان پررهرو باد.
منبع: مرکز اسناد
