همیشه و در همه حال به یاد خدا باشید
يکشنبه, ۱۶ تير ۱۳۹۸ ساعت ۱۸:۰۱
فیض‌الله خلخالی، شانزدهم تیر ۱۳۲۹، در روستای بکندی از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش گرزعلی و مادرش سکینه نام داشت. در نهضت سوادآموزی درس خواند. کارگر بود. سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و چهار دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم بهمن ۱۳۶۵، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
به گزارش نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید فیض الله خلخالی
همیشه و در همه حال به یاد خدا باشید
نمى دانم، با بار گناهانى که بر روى دوشم سنگینى مى کند، چگونه وصیت کنم؟
ولى امیدوار به رحمانیت خداوند هستم و حالا که به این راه آمده ام و راه
خود را یافته ام، مى دانم که این راه، شهید، مجروح و یا مفقودالاثر و
اسیر شدن دارد؛ لذا با شناختى که داشتم این راه را پذیرفتم و این راه را
نیز براى رضاى خدا و یارى دین اسلام و قرآن انتخاب کرده ام.
بنده لیاقت نام شهید را ندارم؛ چون که از گناهان زیاد، قلبم سیاه شده و با
روى سیاه به درگاه خداوند مى روم؛ لذا اگر در این راه -یعنى جهاد با کفار
بعثى- شهید شدم، از برادران و امت شهیدپرورم مى خواهم ادامه دهنده ی راه
شهیدان باشند و جبهه ها را خالى نگذارند، مخصوصاً از فرزندم مى خواهم که
نگذارد تفنگم بر زمین بیفتد؛ تفنگم را برداشته، به راهم ادامه دهد.
در اینجا، از پدر بزرگوار و گرامی ام مى خواهم که اگر از این فرزند حقیر
خود، تقصیرى و یا کوتاهى و یا ناراحتى دیده است، حلالم کند.
هم چنین از او
مى خواهم که برایم از دعاى خیر غافل نشود؛ چون که از فرط گناه، محتاج به
دعایش مى باشم.
از همسرم مى خواهم که فرزندانم را حسین وار و زینب گونه، تربیت نموده،
تحویل جامعه بدهد.
از کلیه ی دوستان و آشنایان و مخصوصاً همکاران -که به گردن من حقى دارند و
یا از طرف این حقیر لساناً و یا اخلاقاً و یا از نظر برخورد ناراحت شده
اند- طلب بخشش نموده و حلالیت مى طلبم.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
نظر شما
