در عزای حسینی به جای سینه بر سنگ کوفتیم!
چهارشنبه, ۱۶ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۰۸:۵۷
نوید شاهد قزوین -«وقتی نوبت به سینه‌زنی رسید از آنجایی که عراقی‌ها در محوطه حاضر بودند و نمی‌شد سینه زد بچه‌ها ناخودآگاه با زدن سنگ بر روی سنگ‌هایی که بر زمین بود ذکر حسین جان، حسین جان را سر دادند ...» ادامه این خاطره از آزاده سرافراز و جانباز "یوسف ترابی" را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، آزاده و جانباز یوسف ترابی، بیست و سوم خرداد ماه سال 1367 طی عملیات بیت‌المقدس 7 در شلمچه به اسارت درآمد. وی با 892 روز اسارت در اردوگاه‌های رژیم بعث، سی‌ام آبان ماه سال 1369 به میهن اسلامی بازگشت.
در عزای حسینی به جای سینه بر سنگ کوفتیم
در اردوگاه عزاداری ممنوع بود و اگر کسی یا کسانی اقدام به برگزاری عزاداری می‌کردند تنبیه می‌شدند. اسرا علیرغم سخت‌گیریهای موجود در مناسبت‌های مختلف اقدام به برگزاری مراسم‌های متناسب با آن مناسبت می‌کردند، هر چند که بارها خود و دیگران در این خصوص مورد تنبیه قرار گرفته بودند. تا ...
روزی از روزهای اسارت که مصادف بود با شب تاسوعای حسینی بچه‌ها تصمیم گرفتند که شب در آسایشگاه مراسم عزاداری برگزار کنند، دست بر قضا عزاداری لو رفت، کاری نداریم که آن شب چه گذشت... ، عراقی‌ها متوجه شدند که اگر در این چند روز اسرا به حال خود باشند مشکل خواهند داشت.
تصمیم گرفتند که روز عاشورا بچه‌ها را در محوطه جمع کنند و به بهانه سنگ جمع کردن از روی زمین و آماده‌سازی زمین برای فوتبال، آنها را از انجام مراسم عزاداری باز دارند، اما غافل بودند... ؛
در هر صورت بعد از اینکه اسرا در محوطه نشانده شدند تا سنگ جمع کنند، آنها در دسته‌جات بزرگ و کوچک به دور هم جمع شدند که هر دستهای یک مداح داشت که مصیبت می‌خواند و دیگران پنهانی اشک می‌ریختند.
وقتی نوبت به سینه‌زنی رسید از آنجایی که عراقی‌ها در محوطه حاضر بودند و نمی‌شد سینه زد بچه‌ها ناخودآگاه با زدن سنگ بر روی سنگ‌هایی که بر زمین بود ذکر حسین جان، حسین جان را سر دادند تا اینکه سرباز عراقی متوجه شد و طبق معمول انجام وظیفه کرد.
حالا دیدید می‌شود به جای سینه بر سنگ کوفت، نه بر سنگ بلکه بر هر چیز دیگر، مهم انجام رسالت است.
منبع: کتاب دستاوردهای اسارت(مباحث تحلیلی از وقایع اردوگاه به انضمام خاطرات)
نظر شما
