فرمانده‌ای همانند پدر مهربان!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید رجبعلی بهتویی، سوم آبان ۱۳۴۲ در روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش محمدعلی (فوت۱۳۵۱) و مادرش صفیه نام داشت و تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، بیست و یکم اسفند ۱۳۶۲ با سمت معاون فرمانده گردان در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
فرمانده‌ای همانند پدر مهربان!
اسدالله خمسه‌ای همرزم شهید رجبعلی بهتویی روایت می‌کند: در منطقه عملیاتی سرپل ذهاب بودیم و خودمان را برای عملیاتی آماده می‌کردیم و قرار بود که بیش از سه روز در آنجا نمانیم. اما دلایلی باعث شد که ۴۵ روز آنجا ماندیم آن روز‌ها فصل پاییز بود و هوا بسیار سرد. نیمه شبی دیدم که فردی دور تا دور چادر‌ها می‌گردد فکرم مشغول شد که چه کسی است که در این سرما و نیمه شبان به دور چادر‌ها می‌گردد؟!
ذهنم متوجه منافقان و اکراد شد، اما وقتی نزدیک او شدم دیدم که آقای بهتویی است که چند پتو در دست داشت و مانند پدری مهربان که از بچه‌هایش مواظبت می‌کند به چادر نیرو‌های بسیجی می‌رفت و کسانی که پتو نداشتند و یا کم داشتند به آن‌ها می‌داد و زیر سرشان را درست می‌کرد و رویشان می‌انداخت.
او در آن روز‌ها اندکی استراحت می‌کرد و پس از همه می‌خوابید و زودتر از بقیه از خواب برمی‌خواست و برای حمام صحرایی که داشتیم هیزم جمع می‌کرد و از رودخانه برای منبع حمام و دستشویی آب می‌آورد و آن را آماده می‌کرد و حتی آفتابه‌ها را آب می‌ریخت تا وقتی که رزمندگان از خواب برمی‌خیزند کمترین مشکلی را هم احساس نکند! کار‌های او ما را به یاد پدران مهربان می‌انداخت.
منبع: کتاب دلیر بی‌ادعا (زندگینامه و مجموعه خاطرات سردار شهید رجبعلی بهتویی)
