خاطرات/ اینجا هیچ خبری نیست!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، ۲۱ اسفند ماه سال ۱۳۶۵ که رژیم جنایتکار عراق، شهر زنجان را بمباران کرد، براساس اعلان حزب بعث قصد داشت مدرسه‌ای دخترانه‌ای را تخریب کند، اما راکت شلیک شده به کوچه‌ای در حوالی مدرسه برخورد کرده و پس از اصابت ترکش‌های آن به اطراف، هفت خانه ویران و چهار نفر به شهادت می‌رسند.
شیرین که باردار بود و در حیاط خانه‌شان، همراه با فرزندش مریم، در حال آبیاری باغچه و گلدان‌ها بود، بر اثر اصابت ترکش، درجا به شهادت می‌رسند. خبر که به تاکستان و خانواده می‌رسد، مادر هراسان به زنجان رفته و با کوچه‌ای ویران شده روبرو می‌شود و تابلویی را که بر روی تیر برق نصب شده می‌بیند که بر روی آن نوشته است: «هر کسی با اهالی این کوچه کار دارد، بیاید تاکستان، اینجا هیچ خبری نیست.»
مادر که جویا می‌شود می‌گویند شیرین مجروح شده و در بیمارستان است، وقتی به خانه می‌رسد، می‌بیند، اهالی خانواده در حال شیون و زاری هستند که متوجه می‌شود، دخترش شیرین به همراه فرزند ۱۸ ماهه‌اش مریم و جنینش به شهادت رسیده‌اند؛ و سرانجام نیز پیکر مطهرش همراه با فرزند خردسالش در آرامستانش هر تاکستان به خاک سپرده شد تا در کنار قبور مطهر شهدای این شهر، یادآور حماسه‌های ماندگارملت ایران در دوران دفاع مقدس است.
گفتنی است شیرین زنگنه، یکم آبان ماه سال 1342 در روستای حصار خدابنده از توابع زنجام به دنیا آمد، سال 1360 ازدواج کرد و صاحب دو دختر می‌شود و سال 1365 در بمباران رژیم جنایتکار عراق در زنجان به شهادت می‌رسد و مزارش در شهر تاکستان است.
منبع: کتاب آینه صبوری (سرگذشت بانوان شهید و جانباز استان قزوین)
