با توجه به اینکه او دستش مجروح بود و در سرما هم بسیار اذیت می‌شد، ولی زیارت مزار شهدا را ترک نمی‌کرد. بار‌ها شاهد بودم که وی مظلومانه از کنار دیوار به طرف مزار شهدا رفته و شدیداً اشک می‌ریخت! نمی‌دانم چه آرزویی داشت؟ ولی مطمئن هستم با صداقتی که در وجودش بود به آرزویش رسید ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید «مهدی شالباف» است که تقدیم حضورتان می‌شود.

شهیدی که زیارت مزار شهدا را ترک نمی‌کرد!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید مهدی شالباف، هفتم بهمن ۱۳۴۱ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش علی، میوه و تره‌بار فروش بود و مادرش اقدس نام داشت و تا پایان دوره متوسطه درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، هفتم اسفند ماه سال ۱۳۶۲ با سمت فرمانده گردان امام‌رضا (ع) در جزیره مجنون عراق و در عملیات خیبر به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش ابوالقاسم نیز به شهادت رسیده است.

شهیدی که زیارت مزار شهدا را ترک نمی‌کرد!

حسین فریدی همرزم شهید مهدی شالباف روایت می‌کند: مهدی شالباف در هنگام رفتن به زیارت مزار شهدا و امامزاده‌حسین (ع) قزوین، از جلو مسجد مقبره شهید – خیابان سلامگاه - رفت و آمد و احوال رزمندگان مسجد را جویا و خوش و بشی با بچه‌ها می‌کرد.

او با شوخی می‌گفت: انشاء‌الله شما هم شهید بشوید تا دیگر ریختتون را نبینم؛ و همه با هم می‌خندیدیم. گاهی یک لیوان چایی هم میهمانش می‌کردیم. او بعد از صرف چایی از بچه‌ها خداحافظی می‌کرد و به مزار شهدا می‌رفت.

من از روی علاقه و رفاقتی که با وی داشتم بعضی مواقع به همراهش به مزار می‌رفتم. با توجه به اینکه او دستش مجروح بود (یادگاری از والفجر مقدماتی) و در سرما هم بسیار اذیت می‌شد، ولی زیارت مزار شهدا را ترک نمی‌کرد.

بار‌ها شاهد بودم که وی مظلومانه از کنار دیوار به طرف مزار شهدا رفته و شدیداً اشک می‌ریخت! نمی‌دانم چه آرزویی داشت؟ ولی مطمئن هستم با صداقتی که در وجودش بود به آرزویش رسید.

منبع: کتاب از میمک تا مجنون (زندگی‌نامه سردار شهید مهدی شالباف)

پوستر سالروز شهادت شهید «سلیمانی»

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده