« در برخورد اول با او احساس می‌کردی، پناهی پیدا کرده‌ایم یک دوست قدیمی کسی که می‌شد بهش اعتماد کرد ...» ادامه این خاطره از شهید «سید علی‌اکبر حاج سیدجوادی» را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.

در برخورد اول با او احساس می‌کردی، پناهی پیدا کرده‌ای!

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید سید علی‌اکبر حاج سیدجوادی، بیست و سوم مهر ۱۳۴۲ در شهرستان قزوین به دنیا آمد، پدرش سیدحسن و مادرش صدیقه نام داشت و تا دوم متوسطه درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۳ با سمت فرمانده گردان ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به گردن، شهید شد. پیکر وی مدت‌ها در منطقه بر جا ماند، سال ۱۳۷۳ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد و او را سید مصطفی نیز می‌نامیدند.

در برخورد اول با او احساس می‌کردی، پناهی پیدا کرده‌ای!

هاشم ذوالقدر از همرزمان شهید سید علی‌اکبر حاج سیدجوادی روایت می‌کند: در برخورد اول با او احساس می‌کردی، پناهی پیدا کرده‌ایم یک دوست قدیمی کسی که می‌شد بهش اعتماد کرد.

 خیلی وقت‌ها بسیجی‌ها دلتنگی‌ها و دلخوری‌هایش را پیش او می‌بردند خیلی حرف نمی‌زد اما سکوت و نگاهش بچه‌ها را آرام می‌کرد.

سرش را هم بالا نمی‌گرفت

یوسف ترابی از همرزمان شهید سید علی‌اکبر حاج سیدجوادی روایت می‌کند: وقتی سید وارد اتاق می‌شد، سرش را هم بالا نمی‌گرفت؛ ولی خود به خود جوی از حیا بر فضا حاکم می‌شد. معاونش می‌گفت: وقتی آقا سید وارد گردان می‌شد من با پنج تا بچه پاهایم را جمع می‌کردم و سرم را پایین می‌انداختم.

منبع: با چشمان باز (روایت‌هایی از زندگی و شهادت سید علی‌اکبر حاج سید جوادی)

پوستر سالروز شهادت شهید «سلیمانی»

 

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده