اسلحه ناموس!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید رجبعلی بهتویی، سوم آبان ۱۳۴۲ در روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش محمدعلی (فوت۱۳۵۱) و مادرش صفیه نام داشت و تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، بیست و یکم اسفند ۱۳۶۲ با سمت معاون فرمانده گردان در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
اسلحه ناموس!
حمزه صابری‌فر همرزم شهید رجبعلی بهتویی روایت می‌کند: در سال ۱۳۶۰ وقتی که در مسجدالنبی اولین گروه‌های اعزامی به جبهه‌ها را دیدند و دوستان شریف آبادی را که تعدادشان سیزده نفر بود مشاهده کردم. انگیزه‌ام برای رفتن به جبهه زیاد شد.
تا اینکه داوطلبانه به جبهه‌ها رفتند و پس‌از گذراندن آموزش‌های مقدماتی به منطقه میمک اعزام شدم. من نمی‌دانستم که آقایی بهتویی هم در آن منطقه بوده و در خط مقدم است.
در آن زمان برای تحویل گرفتن خط نیرو‌ها را پنج نفر پنج نفر جابجا می‌کردند. وقتی که من به همراه چند نفر دیگر برای جایگزینی پنج نفر به خط مقدم رفتیم، می‌بایست در روستای صره در روستای سَرانی سلاح را تحویل می‌گرفتیم.
وقتی که پنج نفر تعویضی خط مقدم آمدند با تعجب دیدم که آقای بهتویی هم جزو آن‌ها است و هنگامی که مرا دید به طرفم آمده و اسلحه‌ام را تحویلم داد و سخن بسیار معناداری گفت که همیشه به یاد دارم ایشان فرمودند این اسلحه به معنای ناموس ما است مواظب ناموسمان باش.
منبع: کتاب دلیر بی‌ادعا (زندگینامه و مجموعه خاطرات سردار شهید رجبعلی بهتویی)
