ناگفتههایی از خاطرات بازگشت حضرت امام (ره) به ایران
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، زندهیاد محمدحسین خاکساران در طول مبارزات، بارها دستگیر، زندانی و شکنجه شده، علاوه بر شکنجههای عمومی، مورد اذیت و آزار شدید ساواک و بازجوهای زندان قرار گرفت که تا زمان فوتش، هنوز آثار شکنجه در بدن ایشان باقی مانده بود.
وی در خاطراتش میگوید: زمانی که حضرت امام فرمودند قصد بازگشت به کشور را دارند موجی از شادی سرتاسر ایران را فراگرفت البته عدهای از مردم از ترس اقدام جنونآمیز عمال حکومت واقعاً نگران و هراسان بودند و حتی از روی خیرخواهی تمایل داشتند که حضرت امام در آن موقعیت وارد ایران نشوند.
با توجه به افزایش ساعات حکومت نظامی و ذهنیت بد و منفی مردم درباره این موضوع، این نگرانی چندان بیجا و بیمورد هم نبود به هر حال، برخلاف همه تهدیدات و خطرات احتمالی و به بن بست رسیدن رژیم، حضرت امام به مدد الهی، بدون اینکه خطری متوجه ایشان بشود، وارد ایران شد.
چند روز قبل از تشریففرمایی حضرت امام، دولت بختیار برای جلوگیری از بازگشت ایشان، فرودگاههای کشور را تعطیل کرد که واکنش تند و خشمگینانه مردم و روحانیت در دانشگاه تهران متحصن شدند که این تحصن تا زمان بازگشایی فرودگاهها ادامه پیدا کرد و نقش مؤثری در عقبنشینی دولت از تصمیم نابخردانه خود داشت.
در آستانه ورود حضرت امام، کمیته استقبالی به ریاست آقایان مرحوم ربانی شیرازی و مرحوم دکتر مفتح و با حضور جمع زیادی از جوانان انقلابی و به منظور برقراری امنیت در مراسم استقبال تشکیل شد که حقاً و انصافاً کارش را در میان فشار و ازدحام آن جمعیت میلیونی، با کمک و مساعدت دلسوزانه خود مردم به خوبی انجام داد و به جرأت میتوان گفت که اگر کار خوب و مؤثر کمیته استقبال نبود خطرات فراوان رژیم، جان امام را تهدید میکرد.
در مجموع به دلیل عملکرد خوب و مثبت کمیته استقبال جز اتفاقی که در بهشتزهرا پیش آمد و بر اثر هجوم مردم، عمامه حضرت امام از سرشان افتاد حادثه خاصی در این مسیر طولانی و با حضور میلیونها نفر از مردم اشتیاقشان برای زیارت حضرت امام روی نداد.
پس از استقرار حضرت امام در مدرسه علوی، معظمله مرحوم مهندس بازرگان را به نخستوزیری برگزید و مأمور تشکیل کابینه کرد که چندان به مذاق شاهپور بختیار خوش نیامد و اعتراضگونه دم برآورد که یک مملکت به دو دولت نیاز ندارد، اما پشتیبانی و حمایت بیدریغ و یکپارچه مردم از مهندس بازرگان که منتخب حضرت امام بود تکلیف بختیار و دیگر عوامل رژیم پهلوی را روشن ساخت.