برگی از خاطرات شهید «بهتویی»؛
«زمانی که ما می‌خواستیم به شناسایی برویم. آقای بهتویی تأکید می‌کرد که حتماً با وضو برای شناسایی بیایید و ما نیز پس از وضو گرفتن با ذکر بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم و با دعای «امَن یُجیب» به شناسایی می‌رفتیم ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات همرزم شهید «رجبعلی بهتویی» است که تقدیم حضورتان می‌شود.

شناسایی با وضو و دعا!

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «رجبعلی بهتویی»، سوم آبان ۱۳۴۲ در روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش محمدعلی (فوت۱۳۵۱) و مادرش صفیه نام داشت و تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، بیست و یکم اسفند ۱۳۶۲ با سمت معاون فرمانده گردان در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

عبور بی‌تلفات!

سید حمزه حسینی همرزم شهید رجبعلی بهتویی روایت می‌کند: در مدت زمانی که من همراه آقای بهتویی بودم، بیشتر با ایشان و شهید حسن‌پور برای شناسایی می‌رفتیم و از نیرو‌های عراقی و داخل خاک عراق اطلاعات جمع‌آوری می‌کردیم.

زمانی که ما می‌خواستیم به شناسایی برویم. آقای بهتویی تأکید می‌کرد که حتماً با وضو برای شناسایی بیایید و ما نیز پس از وضو گرفتن با ذکر بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم و با دعای «امن یجیب» به شناسایی می‌رفتیم و واقعاً تأثیر آن را نیز می‌دیده و لمس می‌کردیم چرا که در چند مرحله‌ای که ما به نزدیکی سنگر‌های عراقی رسیدیم و آن‌ها را دور زده و شناسایی کردیم. آن‌ها اصلا بدن ما را ندیدند و از حضورمان خبردار نشدند.

منبع: کتاب دلیر بی‌ادعا (زندگی‌نامه و مجموعه خاطرات سردار شهید رجبعلی بهتویی)

پوستر سالروز شهادت شهید «سلیمانی»

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده