کمبود تدارکات مهمترین مشکل در عملیات خیبر بود
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، «منوچهر (علیاصغر) مهجور»، متولد ۱۳۲۶ در قزوین است و از فرماندهان دوران دفاع مقدس، فرمانده اولیه تیپ ۱۷ قم و معاون عملیات سپاه بانه در جنگ تحمیلی به شمار میرود. وی که هشت سال مدیرکل بنیاد جانبازان قزوین نیز بود، پدر شهید مجید مهجور و برادر شهید جواد مهجور است و تنها دارنده نشان فتح در استان قزوین از سوی رهبر معظم انقلاب میباشد.
کمبود تدارکات مهمترین مشکل در عملیات خیبر بود
منوچهر (علیاصغر) مهجور روایت میکند: سیزده بهمن سال ۶۲، ساعت هشت صبح با یک سواری و به همراه چند تن از برادران سپاهی از پادگان امام حسن(ع) به سوی جنوب به راه افتادیم به خرمآباد رسیدیم و در منزل برادر آذربون صبحانه خوردیم.
حدود ساعت ۹ به اتفاق آذربون به طرف اهواز حرکت کردیم و حوالی ظهر به اندیمشک رسیدیم و تا به اهواز برسیم. ساعت سه بعدازظهر شد. شب را در خدمت برادران شالباف، اکبری و دوستان دیگر بودیم. فردا صبح ناشتایی را در خدمت برادران قاقازانی و میرسجادی صرف کردیم و راجع به عملیات صحبت کردیم برادران میگفتند تقریباً یکسال پیش از ورود ما به منطقه برادر محسن رضایی کار شناسایی هور را به علی هاشمی فرمانده قرارگاه نصرت و افراد بومیاش سپرده. او هم به اتفاق نیروهای بومی و غیر بومیاش یک سال در هور درست و درمان و اصولی به شناسایی منطقه پرداخته بود.
در عملیات خیبر فرماندهی یکی از مهمترین قسمتهای نبرد را زینالدین برعهده داشت و من مشاور فرماندهی و مسئول نظارت و ارزشیابی او بودم و اعزام رزمندهها به جزایر را مدیریت میکردم. نیروهای عراقی بیشترین فشار را به مناطق خط مقدم و جزیره جنوبی وارد میکردند که قرار بود. چند لشکر در آنجا بجنگند و یکی از آنها لشکر ۱۷ علیابنابیطالب (ع) به فرماندهی شهید زینالدین بود.
ما در جزیره جنوبی با چند مشکل جدی روبرو بودیم کمبود تدارکات، فاصله طولانی عقبه تا خط مقدم، آماده نبودن زمین برای پناه گرفتن و کندن سنگر، نداشتن پشتیبانی آتش توپخانه خودی. به همین دلیل اطلاعات اداره و استقرار نیروها در خط مقدم و امکان تخلیه شهدا و مجروحین به عقب بسیار دشوار بود. این مسئله را با زین الدین در میان گذاشتم و او چاره کار را انجام عملیات در روز روشن میدانست.
منبع: کتاب مرد روزهای بارانی (روایت زندگی علیاصغر مهجور از فرماندهان دوران دفاع مقدس)