تلاش آیتالله «باریکبین» در مبارزه با نفوذ رژیم پهلوی در دستگاه روحانیت
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، آیتالله هادی باریکبین نماینده سابق ولیفقیه در استان و امام جمعه شهر قزوین بیش از نیم قرن از عمر با برکتاش را برای مردمش، اسلام و انقلاب گذاشت و نقش موثری در پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و بعد از آن داشته اشت.
با همت بلند او نه تنها مایحتاج عمومی رزمندگان و جبههها فراهم میشد بلکه با استفاده از امکانات تریبون نماز جمعه و مجالس مختلف، زمینه تشویق و ترغیب آحاد مردم را برای حضور در جبهههای نبرد حق علیه باطل و کمکرسانی به رزمندگان نیز فراهم ساخت.
این روحانی مجاهد در طول حیات پربرکت خود علاوه بر ارایه خدمات بیشماری در حوزههای مختلف فرهنگی و اجتماعی با حضور ارزشمندشان در جبههها و در لایههای مختلف مردمی همانند پدری دلسوز و آگاه عمر پربرکتشان در راه اسلام و مردم نهاد. آیتالله باریکبین پدر شهید مرتضی باریکبین در نوزدهم فروردین ماه سال ۱۳۹۶ دار فانی را وداع گفت و به فرزند شهیدش پیوست.
تلاش رژیم پهلوی برای نفوذ در دستگاه روحانیت و جیرهخواران درباری
در سال ۱۳۴۳، در قزوین دستگاه ساواک تصمیم گرفت برای نفوذ در میان طلاب از ضعف مالی آنها سوءاستفاده کنند و با پرداخت مبالغی تحت عناوین حقوق و شهریه آنان را جذب و وابسته به دستگاه حکومت و ساواک نماید. آن موقع شهریه طلاب ۴۵۰ ریال معادل ۴۵ تومان بود؛ بنابراین گفته شد. اداره اوقاف موقوفاتی دارد. چه بهتر که آن را به طلاب بدهیم. برخی طلاب بدهی برخی طلاب مطلع نبودند که این اقدام شکل دهد و دو دست، اما آقای باریکبین شاگرد تربیت یافته امام که در مسیر مبارزه نرم با رژیم هوشیارانه عمل میکرد، متوجه این دست تحرکات دشمن بود.
وقتی طلاب ماهیانه دریافت میکردند، خودبهخود جیرهخوار آنها میشدند. نظر آقای باریکبین این بود که کسی برای ثبتنام نرود. طلاب هم نرفتند. لیکن بعضی از روضهخوانهای معروف قزوین و منبریها گول خوردند و رفتند. کارکرد این یارگیری از بین طلاب و روحانیون یکی این بود که وقتی یک نفر از دستگاه درباری فوت میکرد. ساواک سراغ آنها میآمد روحانی درباری در مجلس ترحیم باید برای شاه دعا میکرد. زیرا چارهای نداشت جیرهخوار شده بود البته این افراد انگشتشمار با کسوت روحانی درباری بودند.
آقای باریکبین در ۱۴ خرداد ۱۳۴۵، برابر با ۱۴ صفر ۱۳۸۶، در امور حسبیه، شرعیه و تصرف در وجوهات از طرف امامخمینی اجازهنامه دریافت کرد. وی از این طریق به طلاب شهریه میپرداخت و به امور حوزه رسیدگی میکرد.
گاه در این ارتباطات نامههای محرمانهای نیز ردوبدل میشد که امام از نجف برای بعضی علما میفرستادند و اگر مطلبی بود دریافت میکردند و از این طریق در جریان مسائل و مشکلات درونی کشور یا روحانیت قرار میگرفتند و راهنماییهای لازم را مبذول میپنداشتند. از این طریق وجوه زیادی از جانب امام و، ولی فقیه به دست باریکبین میرسید.
وی برای خود سهمی لحاظ نمیکرد با وجود اینکه درصدی از وجوهات به خود ایشان تعلق میگرفت و میتوانست آن را بردارد و در هر جایی که بخواهد هزینه کند یعنی در آن محدوده خاص آزاد بود و اختیار دار. اما هرگز به آن دست نمیبرد و آن را امانتی به رفع امور مسلمین میدانست وی به یک زندگی ساده با قناعت زیاد رضایت میداد و از حداقل ممکن استفاده میکرد و برای بقیه در اختیار خود حسابی جدا پیشبینی کرده بود.
منبع: کتاب سلوکی در پروا (گذری بر حیات سیاسی و اجتماعی آیتالله حاج شیخ هادی باریکبین در دفاع مقدس)