دعا در محل دفن
يکشنبه, ۰۳ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۲۹
محمدصادق زرآبادی‌پور، دوم شهریور ۱۳۳۱، در روستای التین‌کش از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش مقصود (فوت۱۳۵۰) و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر کارخانه نخ‌ریسی بود. سال ۱۳۵۶ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. سوم تیر ۱۳۶۶، در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به کمر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد. برادرش باقر نیز به شهادت رسیده است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:
خاطرات شهید محمدصادق زرآبادی پور به نقل از همسرشان
دعا در محل دفن
همسر شهید: هر وقت از همسرم می‌خواستم که برای تفریح به بیرون از منزل
برویم، ایشان پیشنهاد «گلزار شهدا» را می‌داد و ما هم برای فاتحه به گلزار
شهدا می‌رفتیم.
در گلزار شهدا، همیشه جلوتر از ما حرکت می‌کرد و تنها قدم می‌زد.
یک بار
علت را پرسیدم و او گفت: «چون در مزار شهدا بچه‌های شهدای زیادی هستند که
برای فاتحه می‌آیند، اگر دست فرزندانم را در دستان من ببینند، ناراحت
می‌شوند.»
نکته‌ی دیگر این که، ایشان همیشه در حاشیه‌ی گلزار شهدا و زیر درختی
می‌ایستاد و لحظات زیادی را در خلوت به راز و نیاز می‌پرداخت.
این موضوع
برایم خیلی عجیب نبود؛ اما وقتی همسرم شهید شد، دیدم قطعه‌ای که می‌خواهند
او را در آن دفن کنند، دقیقاً جایی است که او همیشه می‌ایستاد و با خالق
خود مناجات می‌کرد.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
نظر شما
