همبال نسیم

در باغ دلم تازه گلی سر زد و گم شد
یکباره پرستو شد و پرپر زد و گم شد

در حادثه ای سرخ نفس در نفس باد
بالی به بلندای کبوتر زد و گم شد

آن روح یقین از تن تردید سرآورد
آنروز که از باور خود پر زد و گم شد

مانند خیال آمد و در خلوت من ریخت
همبال نسیمی شد و پرپر زد و گم شد

ما را به هواخواهی چشم تو سرودند
هرچند که عشق از دل ما پر زد و گم شد

منبع: کتاب شعر با کاروانی از کبوتر